Ému mais digne - Barbara Weldens

Homme, ami, frère

En ce soir d'été, la trentaine érige l'évidente beauté

Le soleil engorge ta peau d’un sang qui bouillonne

Encore un peau et ton cuir pourrait fendre

Comme un fruit éclaté de sucre et d’ambre

Homme, ami, frère

En ce soir d’ivresse, l’allègre amitié s’alourdit de tendresse

Et sur le ton que prennent les vieux copains de peine

Les yeux saouls et le sourire qui se mord

On se dit qu’on s’aime et ça raisonne… Longtemps

Longtemps le silence accompagne les mots dits

De sa muette symphonie

Et nous buvons le soir épicé de regrets

Homme, ami, frère

Nous sommes tous deux nourris à la même mamelle de la même nuit

C’est la même terre qui nous berce, la même chape qui nous oppresse

Le même sang que nous crachons dans nos voix

Le même vin que nous brûlons dans nos foies

Homme, ami, frère

Tu es beau, tu es noueux comme la vigne des crins jusqu’aux racines

Et ta bouche tremblante exulte quelque aveu fardé d’insultes

Mais déjà la vibration s’achève

Étouffée par le mégot à tes lèvres

Longtemps le silence accompagne les maudits

Confidences travesties

Et nous buvons le matin épicé de nuit blanche

Homme, ami, frère

Le soleil nous a joué un tour d’avance, il a gagné encore

Sa lumière nous poudre de pâleur, il nous faut rejoindre les lueurs

Que le monde bienveillant allume, l’enclume

L’enclume que le jour allume pour nous

Homme, ami, frère

Fais durer l’accolade une seconde de trop pour ce monde si prompt

Homme, ami, frère

Cette nuit était la nôtre mais le monde est aux autres et le jour nous reprend

Homme, ami, frère

La vie en vaut la peine car tu sais que je t’aime et je sais que tu m’aimes

Frères, je rentre chez moi, je titube un peu mais je sens dans mon dos tes yeux

qui me portent

Et dans un dernier rire

Sur le pas de ta porte

Tu persistes et tu signes

Ému mais digne !

адам, дос, аға

Осы жазғы кеште отызыншы жылдар айқын сұлулықты тұрғызады

Күн теріңізді қайнаған қанға толтырады

Тағы бір тері және теріңіз бөлінуі мүмкін

Қант пен кәріптас жарылған жеміс сияқты

адам, дос, аға

Бұл маскүнемдік кеште көңілді достық нәзіктікке ұласады

Ескі достар қабылдайды

Мас көздері мен тістеген күлкі

Біз бір-бірімізді сүйеміз дейміз және бұл мағынасы бар... Ұзақ

Ұзақ уақыт үнсіздік айтылған сөздермен бірге жүреді

Оның үнсіз симфониясынан

Ал біз кешті өкінішпен дәмдетіп ішеміз

адам, дос, аға

Екеуміз де бір түнде бір емшектен тамақтандық

Бізді бесікке бөлеп жатқан сол жер, қыспаққа алған да сол

Даусымызға түкірген қанымыз

Сол шарапты бауырымызға жағамыз

адам, дос, аға

Сен сұлусың, жүннен тамырға дейін жүзім бұтасындай шұбарсың

Ал сенің дірілдеген аузың қорлықпен боялған мойындауды қуантады

Бірақ қазірдің өзінде діріл аяқталды

Ерніңіздегі темекі тұқылынан тұншыққан

Ұзақ үнсіздік қарғысқа ұшырайды

Жасырын сенімдер

Ал біз ұйқысыз түннің ащы таңын ішеміз

адам, дос, аға

Күн бізді алда ойнады, ол тағы жеңді

Оның жарығы бізді бозарып жібереді, біз жарқырауға қосылуымыз керек

Қайырымды дүние жандырсын

Бізге күн сәулесін түсіретін анбыл

адам, дос, аға

Бұл әлем үшін құшақтауды бір секундқа тым ұзаққа созыңыз

адам, дос, аға

Бұл түн біздікі болды, бірақ әлем басқалардыкі және күн бізді қайтарады

адам, дос, аға

Өмір оған тұрарлық, өйткені сен мен сені сүйетінімді білесің және сен мені жақсы көретініңді білемін

Ағайындар, мен үйге бара жатырмын, мен біраз дірілдеп тұрмын, бірақ артымдағы көздеріңді сеземін

мені апаратын

Және соңғы күлкіде

Сіздің босағаңызда

Сіз табандысыз және қол қоясыз

Қозғалды, бірақ құрметті!