Ветер и Берёза - Bahh Tee, Turken

Я снова за свое.

У меня ничего не бывает просто.

Еще подростком

Я воображал, что светлячки - это маленькие звезды, а костер - солнце

Для других это всего лишь наивная и глупая песня про дерево и воздух

Но меня зовут Bahh Tee, а значит это драма – про Ветер и Березу

Мы с тобой такие разные:

Пока ты летаешь в облаках

Я к сырой земле привязана –

Вроде близка и далека

Почему же все в жизни непросто?

Мы с тобою, как Ветер и Береза –

Такие разные…

Я не к тебе привязана…

Он кружил по свету, за день вокруг планеты, его звали Ветер

Он был свободолюбив и одинок, но его особо и не заботило это

Он даже не представлял, что может делить небо пополам с кем-то:

Сегодня он здесь, завтра - новый город, новые люди – и каждый день так

Любовь случается чаще всего с теми, кто не видит в ней никакой точно угрозы

Он просто пролетал над чащей лесной январской ночью морозной

Вдали ото всех одиноко грустила, не от мира сего, будто, точеная Береза

Принакрытая снегом, как писал Есенин.

И ветви, как косы…

И пахнет, как роза… Нет, как пять тысяч роз…

И в сердце занозой… «Но ты же и сам всерьез

Не думаешь, что есть у нас будущее, и может быть между нами что-то?

»

Она спросила его сразу, но полюбила тоже.

И так пролетали годы:

Он кружил постоянно по миру, прилетая к ней, когда сам по ней соскучится

Он не мог взять ее с собой, но иногда разгонял над нею тучицы

Она с волнением слушала его рассказы про разные страны и континенты

Ей не суждено было летать, но нельзя сказать, что она сожалела об этом

А он мечтал о том, как они вдвоем бороздят небесные просторы

Убеждал ее, что это так просто - стоит только захотеть.

И вскоре

Решил, что не должен ее ни о чем спрашивать - она боится, но будет благодарна

И устремился прямиком на ее поляну, разгоняясь до урагана

Он ее вырвал с корнями и унес куда-то в далекие дали

Облетел с ней планету, неся ее над пустынями и городами

Она просила вернуть ее в землю, молила голосом сиплым

Он хотел, как лучше, но, в итоге, она на его руках погибла

Стоит ли говорить про его грусть, как он горел ярости пламенем?

Как сравнял с землею весь лес и города вокруг, не оставив камня на камне, но

Разве могло это как-то помочь вернуть ее хотя бы временно обратно?

И он понял, что деревья не летают, он потерял ее безвозвратно

Мы с тобой такие разные:

Пока ты летаешь в облаках

Я к сырой земле привязана –

Вроде близка и далека

Почему же все в жизни непросто?

Мы с тобою, как Ветер и Береза –

Такие разные…

Я не к тебе привязана…

Я знаю, со мной быть не просто: я домой прихожу, как обычно приходят в гости

И не испытываю от этого удовольствие, но так жизнь раскидала за нас кости

Вновь прилетаю, словно ветер, но меня гонит прочь от дома инстинкт охотника ¬–

Я рожден был быть кочевником и умру так же с мыслями о тебе в походе я

Когда меня не станет, люди, несите цветы не к дому, а прямиком на сцену!

Ведь я на ней родился, там и умру, храня себе, тебе и музыке верность!

Я думал, что нет больше кайфа, чем петь перед полным залом, и этому отдался

Но возвращаюсь домой, ты встречаешь с улыбкой, и я понимаю, что ошибался…

Мне говорят, что моя жизнь – как фильм про мальчика, что вырвался из гетто

Женился на королеве, вырастил принцессу, и не променял душу на монеты

Но что они знают о сказках, черт возьми?

Возможно, они правы, да только в этой

Сказке, где мы живем, ты - вечно ждущая меня Береза, а я - Ветер

Я что хочу сказать: вы можете быть бесконечно разными, но это не проблема ни разу!

Ведь паззлы тоже разные, но будучи связанными преображаются сразу!

Если ты выбрал человека, привел в свою жизнь, то принять его таким обязан!

Ведь Березы не летают, а Ветер никогда не сможет к земле быть привязанным…

Меня часто спрашивают, почему я не показываю жену в социальных сетях?

Мол, может, она некрасивая или ты ее стесняешься - что же с нею не так?

Да нет, все проще: она сама не хочет.

Ей нравится покой и тишина

Она самая красивая Береза в роще, и другим показываться не желает

И я клянусь, родная, пока во мне есть сила, сила воздушной стихии

Я буду посвящать тебе свой каждый полет, свою жизнь, песни и стихи

И ни один волос не упадет с головы, ни один лист не падет с ветвей

Быть Ветром - не значит быть ветреным, а, значит, возвращаться только к ней!

Мы с тобой такие разные:

Пока ты летаешь в облаках

Я к сырой земле привязана –

Вроде близка и далека

Почему же все в жизни непросто?

Мы с тобою, как Ветер и Береза –

Такие разные…

Я не к тебе привязана…

Он вернулся весной на поляну, где, вцепившись в землю корнями

Она ждала бы его и сегодня, если бы жизнь ее не оборвал он

Он увидел росток, что сквозь землю на том же месте прорезался

И понял, что судьба дает ему еще один шанс быть счастливым, и тогда он поклялся

На этот раз не потерять его, оберегать свою Березу, свою противоположность

Он понял: чтобы любить друг друга вы не обязательно должны быть друг на друга похожи

Пройдут десятки лет до того, как она станет прежней и окрепнет

Но он будет рядом.

Меня зовут Bahh Tee.

Это просто сказка.

Про Березу и Ветер

Мен тағы да жалғызбын.

Мен үшін ештеңе оңай емес.

Әлі жасөспірім

Мен отты кішкентай жұлдыздар, ал отты күн деп елестеттім

Басқалар үшін бұл ағаш пен ауа туралы аңғал және ақымақ ән.

Бірақ менің атым Bahh Tee, яғни бұл жел мен қайың туралы драма

Сіз бен мен басқашамыз:

Сіз бұлттарда ұшып бара жатқанда

Мен дымқыл жерге байланғанмын -

Жақын және алыс сияқты

Неліктен өмірде бәрі қиын?

Біз жел мен қайың сияқты сізбен біргеміз -

Сонымен әртүрлі…

Мен саған байланбаймын...

Ол әлемді айналып өтті, бір күн бойы планетаны айналып өтті, оның аты Жел болды

Ол еркін, жалғызсырап еді, бірақ оған бәрібір.

Ол аспанды біреумен бөлісетінін тіпті елестеткен де жоқ:

Бүгін ол осында, ертең - жаңа қала, жаңа адамдар - және күн сайын

Сүйіспеншілік оны қандай да бір нақты қауіп ретінде көрмейтіндерге жиі кездеседі.

Ол жаңа ғана қаңтардың аязды түнінде орманды тоғайдың үстінен ұшып өтті.

Әркімнен алыс, ол бұл дүниеден емес, жалғыз мұңды, қашаған Қайың сияқты

Есенин жазғандай қар жауды.

Ал бұтақтар өрім тәрізді...

Ал раушан гүлінің иісі бар... Жоқ, бес мың раушан гүлі сияқты...

Сынық жүрегінде ... «Бірақ сіз өзіңіз байсалдысыз

Біздің болашағымыз бар, мүмкін арамызда бір нәрсе бар деп ойламайсыз ба?

»

Ол бірден сұрады, бірақ ол да ғашық болды.

Осылайша жылдар зымырап өтті:

Ол үнемі әлемді айналып өтіп, оны сағынғанда оған ұшып жүретін

Ол оны өзімен бірге ала алмады, бірақ кейде ол оның үстіне бұлттарды таратады

Ол оның әртүрлі елдер мен континенттер туралы әңгімелерін қызыға тыңдады.

Ол ұшуға арналмаған, бірақ ол өкінді деп айта алмайсыз.

Ол екеуінің аспанды қалай шарлағанын армандады

Ол оны мұның оңай екеніне сендірді - сіз мұны қалауыңыз керек.

Және тағы басқа

Мен одан ештеңе сұрамау керек деп шештім - ол қорқады, бірақ ол риза болады

Және дауылға дейін жылдамдатып, тікелей оның тазалығына жүгірді

Тамырымен жұлып алып, алыс жерге алып кеткен

Ол онымен бірге планетаны айналып ұшып, оны шөлдер мен қалалар арқылы алып жүрді

Ол жерге қайтарылуын өтінді, ол қарлыққан дауыспен жалынды

Ол ең жақсысын қалады, бірақ соңында ол оның қолында қайтыс болды.

Оның мұң-мұқтажын, ашудан жалындап күйгенін айтудың қажеті бар ма?

Қалайша ол бүкіл орманды және айналасындағы қалаларды жермен жексен етті, ешбір тас қалдырмайды, бірақ

Бұл оны кем дегенде уақытша қайтаруға көмектесе ала ма?

Ол ағаштардың ұшпайтынын түсінді, ол оны мәңгілікке жоғалтты

Сіз бен мен басқашамыз:

Сіз бұлттарда ұшып бара жатқанда

Мен дымқыл жерге байланғанмын -

Жақын және алыс сияқты

Неліктен өмірде бәрі қиын?

Біз жел мен қайың сияқты сізбен біргеміз -

Сонымен әртүрлі…

Мен саған байланбаймын...

Менімен бірге болу оңай емес екенін білемін: мен үйге келемін, олар әдеттегідей қонаққа келеді

Мен одан ләззат алған жоқпын, бірақ өмір осылайша біз үшін сүйектерді шашып жіберді

Мен жел сияқты қайта ұшамын, бірақ аңшының инстинкті мені үйден қуып жібереді ¬–

Мен көшпенді болып тудым, жорықтағы сені ойлап өлемін

Мен кеткен соң, адамдар, гүлдерді үйге емес, тікелей сахнаға әкеліңдер!

Өйткені, мен сол жерде тудым, өзімді де, сені де, әнді де адал сақтап, сонда өлемін!

Толық үйдің алдында ән айтудан артық қуаныш жоқ деп ойлап, өзімді соған бердім.

Бірақ мен үйге оралған кезде сіз күлімдейсіз, мен қателескенімді түсіндім ...

Олар маған менің өмірім геттодан қашып кеткен бала туралы фильм сияқты екенін айтады

Ханшайымға үйленіп, ханшайым өсірді, жанын тиынға айырбастамады

Бірақ олар ертегілер туралы не біледі?

Мүмкін олар дұрыс шығар, бірақ тек осында

Біз тұратын ертегі, сен мені күтетін қайыңсың, ал мен желмін.

Менің айтқым келетіні: сіз шексіз әртүрлі бола аласыз, бірақ бұл бір рет болса да проблема емес!

Ақыр соңында, басқатырғыштар да әртүрлі, бірақ олар байланыстырылған кезде бірден өзгереді!

Егер сіз өзіңіздің өміріңізге кірген адамды таңдаған болсаңыз, оны солай қабылдауыңыз керек!

Өйткені, қайыңдар ұшпайды, ал желді ешқашан жерге байлау мүмкін емес ...

Маған жиі сұрақ қояды, неге әлеуметтік желіде әйелімді көрсетпеймін?

Мысалы, мүмкін ол ұсқынсыз немесе сіз одан ұяласыз - оған не болды?

Жоқ, бәрі қарапайым: ол өзі қаламайды.

Ол тыныштық пен тыныштықты жақсы көреді

Ол тоғайдағы ең әдемі Қайың, өзін басқаларға көрсеткісі келмейді.

Ал мен ант етемін, қымбаттым, менде күш болғанша, ауа элементінің күші

Әр рейсімді, өмірімді, әнімді, өлеңімді саған арнаймын

Ал басынан бір тал шаш түспейді, бұтақтан бір жапырақ түспейді

Жел болу жел болу дегенді білдірмейді, демек, тек оған оралу!

Сіз бен мен басқашамыз:

Сіз бұлттарда ұшып бара жатқанда

Мен дымқыл жерге байланғанмын -

Жақын және алыс сияқты

Неліктен өмірде бәрі қиын?

Біз жел мен қайың сияқты сізбен біргеміз -

Сонымен әртүрлі…

Мен саған байланбаймын...

Ол көктемде тамырымен жерге жабысып, ашық жерге оралды

Ол өз өмірін қысқартпағанда бүгін оны күтер еді.

Ол сол жерде жерді жарып шыққан өскінді көрді

Ал ол тағдырдың оған бақытты болуға тағы бір мүмкіндік беретінін түсінді, содан кейін ант берді

Бұл жолы оны жоғалтпа, Қайыңыңды қорға, өзіңе қарсы.

Ол бір-бірін сүю үшін бір-біріне ұқсаудың қажеті жоқ екенін түсінді.

Ол бұрынғыдай болып, күшейгенше ондаған жылдар өтеді.

Бірақ ол сонда болады.

Менің атым Бах Ти.

Бұл жай ғана ертегі.

Қайың мен жел туралы