Darker - Assemblage 23

The world is asleep with its head in its hands

Unable to meet such disparate demands

Cries of frustration resound in its head

And strewn at its feet are the souls of the dead

Tearing the fractured divisions apart

The tandem destruction of brothers in arms

Crying for reason with none to be found

Engulfed by the ominous, deafening sound

Has it grown darker or am I slowly going blind?

The day is fading, all our fates are intertwined

Without the light of wisdom, what else can be done

But fumble blindly until at last our race is run?

Events resonate long after they’ve occurred

The lines between passion and reason have blurred

Its hard to find balance on unsteady ground

Instead we just pray that a way will be found

Acting on impulse without any thought

Ignoring the lessons our precursors taught

Emotion dictates what our actions will be

With no room for logic and little for peace

Has it grown darker or am I slowly going blind?

The day is fading, all our fates are intertwined

Without the light of wisdom, what else can be done

But fumble blindly until at last our race is run?

Shadows spread out like a river of ink

Devouring the sky as the sun starts to sink

Counting the hours till it rises again

Instead of relying on light from within

Permanent nightfall, a total eclipse

Darkness takes hold with its sinewy grip

We begged for this outcome and now its arrived

Cursing its name with our echoing cries

Has it grown darker or am I slowly going blind?

The day is fading, all our fates are intertwined

Without the light of wisdom, what else can be done

But fumble blindly until at last our race is run?

Дүние басын қолында ұйқыда

Мұндай әр түрлі талаптарды  қанағаттандыру мүмкін емес

Оның басынан ренжіген айқайлар естіліп тұрады

Оның табанында өлгендердің жаны шашылып жатыр

Сынған бөлімдерді жырту

Қарулас ағайындылардың тандемді жойылуы

Ешбір табылмай себеппен жылау

Жансыз, саңырау дыбыс

Ол күңгірттеніп кетті ме, әлде мен ақырындап соқыр болып бара жатырмын ба?

Күн өтіп бара жатыр, біздің барлық тағдырымыз тоғысқан

Даналықтың нұры болмаса, басқа не жасауға болмақ

Ақырында біздің жарыс аяқталғанша, соқыр жүгіре аласыз ба?

Оқиғалар болғаннан кейін көп ұзамай резонанс жасайды

Құмарлық пен ақылдың арасындағы шекаралар бұлдырап қалды

Тұрақсыз жерде тепе-теңдікті табу қиын

Оның орнына біз жай ғана жол таба аламыз

Ешқандай ойланбастан импульспен әрекет ету

Біздің прекурсорлар үйреткен сабақтарды елемеу

Эмоция біздің әрекеттеріміздің қандай болатынын анықтайды

Логикаға орын жоқ, ал тыныштық үшін аз

Ол күңгірттеніп кетті ме, әлде мен ақырындап соқыр болып бара жатырмын ба?

Күн өтіп бара жатыр, біздің барлық тағдырымыз тоғысқан

Даналықтың нұры болмаса, басқа не жасауға болмақ

Ақырында біздің жарыс аяқталғанша, соқыр жүгіре аласыз ба?

Көлеңкелер сия өзеніндей таралады

Күн батып бара жатқанда, аспанды жеу

Қайта көтерілгенше сағаттарды санау

Ішкі жарыққа сенудің орнына

Тұрақты түн, толық тұтылу

Қараңғылық өзінің сіңірлі ұстамасымен ұсталады

Біз бұл нәтижені сұрадық, енді ол келді

Жаңғырған айқайымызбен оның атын қарғау

Ол күңгірттеніп кетті ме, әлде мен ақырындап соқыр болып бара жатырмын ба?

Күн өтіп бара жатыр, біздің барлық тағдырымыз тоғысқан

Даналықтың нұры болмаса, басқа не жасауға болмақ

Ақырында біздің жарыс аяқталғанша, соқыр жүгіре аласыз ба?