Doomed… - Asguard

When age fell

Upon the world

And wonder went out of the minds of men;

When grey cities

Reared to smoky skies

Tall towers grim and ugly, in these shadow none might

Dream of the sun or of Spring’s flowering meads;

When learning stripped the Earth of her mantle

Of beauty and poets

Sang no more of twisted phantoms

Have seen

With bleared and

Inward looking eyes;

When these things had come to pass

And childish hopes had gone forever

There were a people who traveled out

Of life on a quest into spaces

Whither world’s dreams had fled

But those who has remained, were doomed to death

After any years the world have sunk

In blood of the silly essences which have imagined by Gods

And only those who, beyond, waking world and the tall cities

A merging with the close air

And making him a part of their fabulous wonder

Жасы түскенде

Әлем бойынша

Адамдардың санасынан таң қалдырды;

Сұр қалалар

Түтінді аспанға көтерілді

Биік мұнаралар сұр және ұсқынсыз, бұл көлеңкеде ешқайсысы бола алмайды

Күнді немесе көктемнің гүлді шалғындарын  армандаңыз;

Үйрену кезінде Жерді мантиясынан айырды

Сұлулық пен ақындар

Енді бұралған фантомдарды ән айтпады

Көрдім

bleared және

ішке қарайтын көздер;

Бұл жағдайлар орын алған кезде

Ал балалық үміт мәңгілікке кетті

Сыртқа шыққан адамдар болды

Кеңістікті іздеудегі өмір

Әлемнің армандары қайда қашып кетті

Бірақ қалғандар қайтыс болды

Жылдар өткен соң дүние батып кетті

Құдайлар елестеткен ақымақ мәндердің қанында

Тек оянған әлем мен биік қалалардан тысқары адамдар ғана

Жақын ауамен қосылу

Және оны өздерінің таңғажайыптарының бір бөлігі ету