3000 (con Ikah) - Artes, Ikah

Respiran todos, se cae la luna

Y es todo lo que hay

Queda tan solo, la extensa duna

Que es todo lo que hay

Piso las cenizas de ciudades destruidas por el fuego

Mi huella queda igual que yo me quedo

Disparo mi mirada hacia ese humo en lo que queda de edificio

El sacrificio pienso un mal indicio

Todos los que vagan son heridos

Disparos en el aire son sonidos, y veo lo sucedido

El fin de nuestra estirpe por el odio, por dinero o por envidia

Casualmente me muero en la desidia

De no querer, solo estar en cuerpo y alma con el caos

Mueren en su blues mientras se esconden agachaos

Silban los balines y los cines son trincheras

Que a partir de ahora ya nunca creerán en la ficción

Existe solo acción

El gris de las paredes en las calles no se torna por color

Los cuerpos dan olor

Y mientras alguien danza su locura y solo piensa en qué es mejor

Yo escupo sangre sobre sangre

Pierdo los sentidos por el hambre, lluvias de calambre

Y rayos de los postes que hacen llamadas perdidas

Que nadie esperará en el otro lado de la línea

Respiran todos, se cae la luna

Y es todo lo que hay

Queda tan solo, la extensa duna

Que es todo lo que hay

Son los enemigos de lo ajeno

Luchan por tu hambre y su terreno

En este gris infierno

Ya no existe el sol y lo veneran los que creen en el futuro

Aunque es un triste augurio

No hay respuesta a la llamada del grito

Mercenarios se arrepienten y lloran por su delito

Huele a democracia mutilada

Los reyes ni respiran

Duermen para siempre en la neblina

Cae en ese enero que promete ser el último

Hace más austero el sentimiento hacia algo puro

Son últimas gotas de esa lluvia radioactiva

Sobre caras que lloraban esa pérdida nefasta

Cuesta transmitir que todo es tan oscuro y tenue

Que mañana no se sabe si estaremos, grito ¡basta!

Todos siguen ese caos

La noche no me ayuda a comprender lo que ha pasa’o

Solo polvorientos rostros miran hacia a’lante

Burlan esqueletos de vehículos volcados ardientes

Ya no niños que lloren, solo hay hombres

Caer en el 3000 y ven el fin desde este borde

Respiran todos, se cae la luna

Y es todo lo que hay

Queda tan solo, la extensa duna

Que es todo lo que hay

Hay gritos conscientes

Hay miedos latentes

Hay poco humano entre tanta gente

Y caen supervivientes

Hijos de padres que no nacieron

Que se creyeron ser reyes

Desde su propio agujero

Nos arrancamos la vida a tiras

Nos deslizamos por esta mentira

Dueños de un nada, el presente

Nos extirpamos el alma consciente

Respiran todos, se cae la luna

Y es todo lo que hay

Queda tan solo, la extensa duna

Que es todo lo que hay

Барлығы дем алады, ай түседі

Және бәрі бар

Ол тек кең құм қалады

Барлығы не бар

Мен өрттен қираған қалалардың күлін басамын

Қалған ізім сол қалпында қалады

Мен ғимараттан қалған түтінге қараймын

Менің ойымша, құрбандық жаман белгі

Қаңғып жүргендердің бәрі зардап шегеді

Ауадағы мылтық дыбыстары, мен не болғанын көріп тұрмын

Жек көру үшін, ақша үшін немесе қызғаныш үшін біздің тегіміз аяқталды

Мен жалқаулықтан кездейсоқ өлемін

Егер сіз қаламасаңыз, бейберекетсіздікпен жаныңыз бен тәніңіз болыңыз

Олар бүгілген күйде тығылып өледі

Бали ысқырығы мен кинотеатрлар траншеялар

Бұдан былай олар көркем әдебиетке ешқашан сенбейді

Тек әрекет бар

Көшедегі қабырғалардың сұр түсі түске боялмайды

дененің иісі

Ал біреу өзінің ақылсыздығын билеп, тек жақсысы туралы ойлайды

Мен қанға қан түкіремін

Мен аштықтан, жаңбырдан есін жоғалтамын

Ал қабылданбаған қоңырауларды жасайтын бағаналардан найзағай

Желінің екінші жағында ешкім күтпейтіні

Барлығы дем алады, ай түседі

Және бәрі бар

Ол тек кең құм қалады

Барлығы не бар

Олар бөтеннің жаулары

Олар сенің аштығың үшін, жері үшін күреседі

Мына сұр тозақта

Күн енді жоқ және болашаққа сенетіндер оны қастерлейді

Бұл қайғылы белгі болса да

Айғайлаған қоңырауға жауап жоқ

Жалдамалылар жасаған қылмысы үшін өкініп, жылайды

Бұзылған демократияның иісі бар

Патшалар тіпті дем алмайды

Олар тұманда мәңгі ұйықтайды

Бұл соңғы болатын қаңтар айында келеді

Бұл таза нәрсеге деген сезімді қатал етеді

Олар сол радиоактивті жауынның соңғы тамшылары

Сол ауыр қазаға қайғырған жүздер туралы

Барлығы соншалықты қараңғы және бұлыңғыр екенін жеткізу қиын

Ертең бар-жоғымыз белгісіз, айқайлаймын!

Барлығы сол хаосқа ереді

Түн маған не болғанын түсінуге көмектеспейді

Шаң басқан жүздер ғана алға қарайды

Төңкерілген көлік қаңқалары өртеніп кетті

Енді балалар жыламайды, тек ер адамдар бар

3000-ға түсіп, осы шеттен соңын көріңіз

Барлығы дем алады, ай түседі

Және бәрі бар

Ол тек кең құм қалады

Барлығы не бар

Саналы айқайлар бар

Жасырын қорқыныштар бар

Осыншама адамдардың арасында адам аз

Ал аман қалғандары құлады

Тумаған ата-ананың балалары

өздерін патшамыз деп ойлаған

Өз тесігінен

Біз өз өмірімізді ұсақтаймыз

Біз бұл өтірікке тайып тұрмыз

Ештеңенің, қазіргінің иелері

Біз саналы жанымызды кесіп тастадық

Барлығы дем алады, ай түседі

Және бәрі бар

Ол тек кең құм қалады

Барлығы не бар