Пустыня любви - Анжелика Начесова

Я так скучаю по тебе, тоска в моей душе,

Я муки страсти ощутил мечтая о тебе.

Я так хотела рядом быть, но развела судьба,

Я думаю лишь о тебе, забыть я не смогла.

Тяжелый сонный ветер мысли гонит прочь

И караваном в небо уводит тихо в ночь.

Моя богиня — мир пустыня без тебя,

Остался я один, чтоб умереть любя.

Нет жизни без тебя мой Бог и господин,

В своей печали умираешь не один.

Пустыня разлучила нас, я вижу лишь песок.

Мираж рисует силуэт и кровь мне бьёт в висок.

Я ненавижу миражи, они всегда обман.

Ах если б вместе были мы, опять в глазах туман.

Тяжелый сонный ветер мысли гонит прочь

И караваном в небо уводит тихо в ночь.

Моя богиня — мир пустыня без тебя,

Остался я один, чтоб умереть любя.

Нет жизни без тебя мой Бог и господин,

В своей печали умираешь не один.

Моя богиня — мир пустыня без тебя,

Остался я один, чтоб умереть любя.

Нет жизни без тебя мой Бог и господин,

В своей печали умираешь не один.

Сені қатты сағындым жанымда,

Сіз туралы армандаған құмарлықтың азабын сезіндім.

Мен жақын болғым келді, бірақ тағдыр ажырасып кетті,

Мен сені ғана ойлаймын, ұмыта алмадым.

Қатты ұйқылы ой желі айдап әкетеді

Ал керуен сізді түнде аспанға үнсіз алып барады.

Тәңірім сенсіз шөлді дүние,

Мен сүйіп өлу үшін жалғыз қалдым.

Сенсіз өмір жоқ, Құдайым, қожайыным,

Сіз мұңда жалғыз өлмейсіз.

Арамызды шөл айырды, құм ғана көремін.

Мираж силуэт салады және менің ғибадатханада қан соғады.

Мен мираждарды жек көремін, олар әрқашан жалған.

Әй, екеуміз бірге болсақ болды, тағы да көзге тұман.

Қатты ұйқылы ой желі айдап әкетеді

Ал керуен сізді түнде аспанға үнсіз алып барады.

Тәңірім сенсіз шөлді дүние,

Мен сүйіп өлу үшін жалғыз қалдым.

Сенсіз өмір жоқ, Құдайым, қожайыным,

Сіз мұңда жалғыз өлмейсіз.

Тәңірім сенсіз шөлді дүние,

Мен сүйіп өлу үшін жалғыз қалдым.

Сенсіз өмір жоқ, Құдайым, қожайыным,

Сіз мұңда жалғыз өлмейсіз.