А ты меня волнуешь… - Анжелика Начесова

Что со мной не понимаю

Ночь и день не различаю

Сердце обожгли твои глаза…

Осень на дворе кружится

Только мне совсем не спится

Под слепую музыку дождя…

А ты меня волнуешь, наперекор судьбе

Не говори что любишь, не убивай в огне…

А ты меня волнуешь, дрожит опять слеза,

Скажи зачем целуешь, ведь у тебя жена…

Не смотри печальным взглядом,

Места нету в сердце рядом,

Хоть и вижу что свела с ума…

Может я тебе и верю,

Но обнять поверь не смею

Твою душу греет пусть она…

А ты меня волнуешь, наперекор судьбе

Не говори что любишь, не убивай в огне…

А ты меня волнуешь, дрожит опять слеза,

Скажи зачем целуешь, ведь у тебя жена…

Маған не болды түсінбеймін

Күн мен түнді ажыратпаймын

Сенің көздерің жүрегімді өртеп жіберді...

Аулада күз айналып жатыр

Тек мен мүлдем ұйықтай алмаймын

Жаңбырдың соқыр әуеніне...

Ал сен мені тағдырдың жазғанына қарамай уайымдадың

Сүйемін деп айтпа, отта өлтірме...

Сіз мені толқытасыз, көз жасы тағы дірілдейді,

Айтшы, неге сүйесің, өйткені сенің әйелің бар...

Мұңды көзбен қарама,

Жақын жерде жүректе орын жоқ,

Мен жынды болғанымды көрсем де...

Мүмкін мен саған сенемін

Бірақ құшақтасуға батылым бармайды

Жаныңды жылытсын...

Ал сен мені тағдырдың жазғанына қарамай уайымдадың

Сүйемін деп айтпа, отта өлтірме...

Сіз мені толқытасыз, көз жасы тағы дірілдейді,

Айтшы, неге сүйесің, өйткені сенің әйелің бар...