Niebo - Anna Maria Jopek

Niebo.

Wierzę w Niebo.

Ono jest.

Byłam tam nie raz.

Potrzebę błękitnego zna wielu z nas.

Wielkie Niebo, czyste Niebo,

Jasny dach naszych ciemnych spraw.

Osłaniaj nas od złego, od lęku zbaw.

Myśli moje, myśli niespokojne nawet w snach

Niech żalu i zawiści nie przynoszą

Próbuję zmienić je w zachwytu krzyk,

W zdumienie, że jestem jeszcze chwilę.

A Niebo, wieczne Niebo

Jeśli jest sumą naszych dusz,

To blisko nam do niego.

Tuż tuż.

Аспан.

Мен Аспанға сенемін.

Бұл.

Мен онда бірнеше рет болдым.

Көбіміз көк түстің қажеттілігін білеміз.

Ұлы аспан, ашық аспан,

Қараңғы істеріміздің жарық төбесі.

Бізді жамандықтан сақта, қорқыныштан сақта.

Менің ойым, ойым түсімде де тынышсыз

Сізге өкініш пен қызғаныш әкелмесін

Мен оларды қуаныш айқайына айналдыруға тырысамын,

Мен әлі біраз уақыт болғаныма таң қалдым.

Және Аспан, мәңгілік аспан

Бұл біздің жанымыздың қосындысы болса,

Ол оған жақын.

Мұнда дерлік.