Mizerna Cicha - Anna Maria Jopek

Mizerna, cicha, stajenka licha,

Pełna niebieskiej chwały.

Oto leżący, na sianku śpiący

O promieniach Jezus mały.

Nad nim anieli w locie stanęli

I pochyleni klęczą

Z włosy złotymi, z skrzydłami białymi,

Pod malowaną tęczą.

Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie

Cały świat orzeźiony;

Mądrość Mądrości, Światłość Światłości,

Bóg — człowiek tu wcielony!

I oto mnodzy, ludzie ubodzy

Radzi oglądać Pana,

Pełni natchnienia, pełni zdziwienia

Upadli na kolana.

Oto Maryja, czysta lilija,

Przy niej staruszek drżący

Stoją przed nami, przed pastuszkami

Tacy uśmiechający.

Кедей, тыныш, нашар қора,

Көктегі даңққа толы.

Міне, шөпте ұйықтап жатыр

Сәулелер туралы кішкентай Иса.

Оның үстінде періштелер ұшып тоқтады

Және олар еңкейіп, тізерлейді

Алтын шашты, ақ қанатты,

Боялған кемпірқосақ астында.

Үлкен тосынсый: әрбір тіршілік иесі

Бүкіл әлем жаңарады;

Даналықтың, нұрдың нұры,

Құдай - адам осында дүниеге келген!

Мұнда кедейлер көп

Ол Иемізді қарауға кеңес береді,

Шабытқа толы, таңданысқа толы

Олар тізерлеп құлады.

Міне, Мэри, таза лалагүл,

Оның қасында қарт дірілдеп тұр

Олар біздің алдымызда, кішкентай шопандардың алдында тұр

Сондай күлімсіреп.