Bosa - Anna Maria Jopek

Œwit kropelki snu dr¿¹ we mgle,

œlad stopy na mchu lekkiej,

bosej, ch³ód rysuje ju¿ sieæ na szkle,

zmierzch szyje tu z chmur p³aszcz dla sosen.

To jest moje miejsce na ziemi,

tu mój czas, niech trwa, wiecznie.

Œwit z wierzbowych dróg zbiera szron

œlad minionych tu wszystkich wiosen,

ch³ód czerwieni ju¿ twarze s³oñc,

zmierzch na sierœci psów gna we wrzosy.

To jest moje miejsce na ziemi,

tu mój czas, niech trwa, wiecznie.

Œwit p³onie z nad ³¹k,

nios¹c mi zmierzch do moich r¹k,

czekam w oknie, chcê ju¿ nigdy nie,

nie liczyæ dni, chcê przez chwilê byæ samym wzrokiem.

To jest moje miejsce na ziemi,

tu mój czas, niech trwa, wiecznie.

Таң атса ұйқының тамшылары тұманда дірілдейді,

жеңіл мүктегі із,

жалаң аяқ, суық әйнекті тырнап жатыр,

ымырт қарағайларға бұлттан шапан тігеді.

Бұл менің жер бетіндегі орным

міне, менің уақытым, мәңгілік болсын.

Талдан атқан таң аязды жинайды

мұнда өткен барлық бұлақтардың ізі,

күннің беті қызарып кетті,

ымырт иттердің жүніндегі түктерге қарай асығады.

Бұл менің жер бетіндегі орным

міне, менің уақытым, мәңгілік болсын.

Шалғынды таң атып,

Менің қолыма ымырт әкеліп,

Мен терезеде күтіп тұрмын, ешқашан болғым келмейді

Күндермен санаспайын, бір сәт көз алғым келеді.

Бұл менің жер бетіндегі орным

міне, менің уақытым, мәңгілік болсын.