Kesällä kerran - Anna Eriksson

Mä luin Einoa kesällä kerran

Kun sun hahmosi vedessä näin

Unen rannalla päivässä herran

Kuulin äänesi mereltä päin

Tuuli kääntyi viileäksi

Nosti aallot kallioon

Jotain tiesin päättyväksi

Luisin epätoivoon

Sillä hetkellä mä tiesin: täältä poissa oot

En koskaan enää saa sun ihoasi koskettaa

On linnut luomensa sulkeneet

Rannoillaan virva tuhkaksi hiipunee

Koskettaa, kaipuun säikeet on kirvonneet

Rannoiltaan laivat matkalle lähteneet

Taivas viskoo jo talven lunta

Onnen haudalle kukan mä vien

En oo nähnyt mä kesästä unta

Hanki sulki sen suvisen tien

Aika kelloissa kun siirtyy

Lumen alta paljastuu

Nimes kultaisena piirtyy kiveen kaiverrettuun

Liekki lyhdyssäni syttyy, tiedän, että tässä oot

Mä jossain vielä saan sun ihoasi koskettaa

Koskaan en enää mä saa… koskettaa

Мен Эйноны жазда бір рет оқыдым

Сіздің кейіпкеріңізде күн суда болған кезде мен көрдім

Жаратқан Иенің күні жағажайда ұйықтаңыз

Мен сенің дауысыңды теңізден естідім

Жел салқын болды

Толқындарды тасқа көтерді

Мен білетін бір нәрсе аяқталуға жақын болды

Мен үмітсіздікпен оқыдым

Сол кезде мен білдім: сен бұл жерден кеттің

Мен сенің теріңді енді ешқашан ұстамаймын

Құстар көздерін жұмды

Оның жағасында Вирва күлге айналады

Сағыныштың жіптері күйіп барады

Жағаларынан кемелер жүзіп кетті

Аспанда қыста жаңбыр жауады

Мен қабірге гүл әкелемін

Мен жаз туралы армандаған жоқпын

Жазғы жолды жауып тастаңыз

Жылжыған сайын сағаттар бойынша уақыт

Ол қар астында қалады

Кесілген тасқа алтын түстес Нимс сызылған

Менің шамымдағы жалын жанады, мен сенің мұнда екеніңді білемін

Басқа жерде мен сіздің теріңізге күн сәулесін түсіре аламын

Мен енді ешқашан тиіспеймін