Нестримна течія - Ани Лорак

У мріях я завжди була твоя,

У мріях ти завжди був мій.

Та часу течія, нестримна течія

Зміла сліди тих мрій в душі моїй.

Приспів:

Зникло наше: «Бути, чи не бути?»

Ген за гори журавлями отпливло.

І тепер не знаю, як забути те,

Те чого ніколи не було.

Щирий сміх торкався вуст твоїх,

Щирий сміх, як перший сніг.

Та днів нестримний біг, та днів нестримний

Біг знести повік не зміг той перший сніг.

Приспів:

Зникло наше: «Бути, чи не бути?»

Ген за гори журавлями отпливло.

І тепер не знаю, як забути те,

Те чого ніколи не було.

У мріях я була повік твоя,

У мріях ти повік був мій.

Та часу течія, нестримна течія

Лишила давній біль в душі моїй.

Приспів:

Зникло наше: «Бути, чи не бути?»

Ген за гори журавлями отпливло.

І тепер не знаю, як забути те,

Те чого ніколи не було.

І тепер не знаю, як забути те,

Те чого ніколи не було.

Не було…

Не було…

Мен арманда әрқашан сенікі болдым,

Түсімде сен әрқашан менікі болдың.

Ал уақыт – бұл ток, тоқтаусыз ағым

Жан дүниемдегі сол армандардың ізін өшірдім.

Хор:

Біздікі жоғалып кетті: «Болу ма, жоқ па?».

Тауға ген тырналар қалқып кетті.

Ал енді қалай ұмытарымды білмеймін

Ешқашан болмаған нәрсе.

Шынайы күлкі ерніңізге тиді,

Алғашқы қар сияқты шынайы күлкі.

Тынымсыз жүгіретін күндер де, тынымсыз күндер де

Алғашқы қар жауа алмады қабақтарды бұзуға.

Хор:

Біздікі жоғалып кетті: «Болу ма, жоқ па?».

Тауға ген тырналар қалқып кетті.

Ал енді қалай ұмытарымды білмеймін

Ешқашан болмаған нәрсе.

Мен сенің арманыңда болдым мәңгілік,

Түсімде сен мәңгі менікі болдың.

Ал уақыт – бұл ток, тоқтаусыз ағым

Жан дүниемде көптен бергі мұң қалдырды.

Хор:

Біздікі жоғалып кетті: «Болу ма, жоқ па?».

Тауға ген тырналар қалқып кетті.

Ал енді қалай ұмытарымды білмеймін

Ешқашан болмаған нәрсе.

Ал енді қалай ұмытарымды білмеймін

Ешқашан болмаған нәрсе.

Болмаған…

Болмаған…