Ясновидящая - Анастасия Приходько

Гадала струнами-рунами мы нашу любовь сплели.

Чувствами зрелыми в белый венок.

А он уплыл по течению, ночью затмение.

Больше прощения ты не проси.

Как перед зеркалом свеча не меркнула —

Моя любовь к тебе до зари!

Припев:

Я опять тебя теряю.

Привыкаю жить с тобою без тебя.

Понемногу забываю, что я стала ясновидящая.

Лечила венами времени, мы реками разлелись.

Падала зоренькой с черных небес.

Спасаясь от одиночества вершила пророчество.

Тебя возвращала в сны, с рассветом приди.

Как перед зеркалом свеча не меркнула —

Моя любовь к тебе до зари!

Припев:

Я опять тебя теряю.

Привыкаю жить с тобою без тебя.

Понемногу забываю, что я стала ясновидящая.

Я опять тебя теряю.

Привыкаю жить с тобою без тебя.

Понемногу забываю, что я стала ясновидящая.

Как перед зеркалом свеча не меркнула —

Моя любовь к тебе до зари!

Я опять тебя теряю.

Привыкаю жить с тобою без тебя.

Понемногу забываю, что я стала ясновидящая.

Руна жіптерімен болжадым, біз махаббатымызды тоқтық.

Сезім ақ гүл шоқында жетіледі.

Ал ол ағынмен жүрді, түнде күн тұтылды.

Артық кешірім сұрамаңыз.

Айна алдындағы шам сөнбеді -

Таң атқанша саған деген махаббатым!

Хор:

Мен сені қайтадан жоғалтып жатырмын.

Мен сенімен сенсіз өмір сүруге үйреніп келемін.

Бірте-бірте көріпкелге айналғанымды ұмытамын.

Уақыттың тамырымен емделдік, Өзендей төгілдік.

Қара аспаннан таң атқандай.

Жалғыздықтан қашып, пайғамбарлық жасады.

Мен сені армандарға қайтардым, таңмен бірге кел.

Айна алдындағы шам сөнбеді -

Таң атқанша саған деген махаббатым!

Хор:

Мен сені қайтадан жоғалтып жатырмын.

Мен сенімен сенсіз өмір сүруге үйреніп келемін.

Бірте-бірте көріпкелге айналғанымды ұмытамын.

Мен сені қайтадан жоғалтып жатырмын.

Мен сенімен сенсіз өмір сүруге үйреніп келемін.

Бірте-бірте көріпкелге айналғанымды ұмытамын.

Айна алдындағы шам сөнбеді -

Таң атқанша саған деген махаббатым!

Мен сені қайтадан жоғалтып жатырмын.

Мен сенімен сенсіз өмір сүруге үйреніп келемін.

Бірте-бірте көріпкелге айналғанымды ұмытамын.