All Forgotten In The Dark Light - all:my:faults

Here, at the beginning of the end

I collapse at night and ride with the stars

There, where the human being is already forgotten

And even so it’s sympathy for it’s wars

But my heart is free from evil

Is free from the cruel light of the sun

Where are all the dreams that I’ve had?

Broken like the mirrors… of my own

Blood’s running my eyes

I’d rather be blind than to see

The humans on destroyed earth

Blood’s running…

Red tears falling…

As I see the peoples under the rising of the moon

Everything and everyone rise up to the moon

Where the darken light is always and all days by your side

Far away from the mass of those people

Those humans

The wars and fights

All forgotten in the dark light

I’ve broken the mirrors of my reality

Lost… in the beauty of night

I found a place to hide

Now and then, all feelings at the same time

Overloading my thoughts

The pictures are distorted

The eyes are blind but the soul can feel

The darkness… and it’s feeling fine

Never I wanna go back through the door

I’ve opened for me and my thoughts

For my reality

I’m alone in my world

No control of my own

Just marching on the battlefield like a soldier

Lost in fear, lost in paranoia

The walls are broken

Fictive and real are the same

Don’t try to look behind…

Everything and everyone rise up to the moon

Where the darken light is always and all days by your side

Far away from the mass of those people

Those humans

The wars and fights

All forgotten in the dark light

I’ve broken the mirrors of my reality

Lost… in the beauty of night

I found a place to hide

Міне, соңының басында

Мен түнде құлап, жұлдыздармен бірге мінемін

Ол жерде адам ұмытылған

Соған қарамастан, бұл соғыстарға деген жанашырлық

Бірақ жүрегім зұлымдықтан таза

Күннің аяусыз нұрынан таза

Мен армандаған барлық армандар қайда?

Өзімнің айналарымдай сынған

Көзімнен қан ағып жатыр

Көргеннен соқыр                                                                                        

Жер бетіндегі адамдар

Қан ағып жатыр...

Қызыл көз жасы ағып жатыр...

Мен айдың шығу  астындағы халықтарды көріп                                                                                                                                            |

Барлығы және барлығы айға  көтеріледі

Қараңғы жарық әрқашан                    |

Сол адамдардың массасынан алыс

Сол адамдар

Соғыстар мен шайқастар

Қараңғы жарықта бәрі ұмытылды

Мен шындығымның айнасын сындырдым

Түннің сұлулығында… адасып қалдым

Мен жасыратын жер  таптым

Бір уақытта барлық сезімдер

Ойларымды шамадан тыс жүктеу

Суреттер бұрмаланған

Көз соқыр, бірақ жан сезіне алады

Қараңғылық... және ол жақсы сезінеді

Ешқашан мен есік арқылы қайтқым келеді

Мен өзім үшін        ойларымды  аштым

Шындығым үшін

Мен өз әлемімде жалғызбын

Өз  бақылауы жоқ

Майдан даласында солдат сияқты

Қорқыныштан адасып, паранойяда жоғалды

Қабырғалары сынған

Ойдан шығарылған және шынайы бірдей

Артқа қарауға  тырыспаңыз…

Барлығы және барлығы айға  көтеріледі

Қараңғы жарық әрқашан                    |

Сол адамдардың массасынан алыс

Сол адамдар

Соғыстар мен шайқастар

Қараңғы жарықта бәрі ұмытылды

Мен шындығымның айнасын сындырдым

Түннің сұлулығында… адасып қалдым

Мен жасыратын жер  таптым