Земля - Алиса

Я начинаю путь, возможно в их котлах уже кипит смола,

Возможно в их вареве ртуть, но я начинаю путь.

Я принимаю бой, быть может, я много беру на себя,

Быть может, я картонный герой, но я принимаю бой.

Я говорю:

Припев:

Живым — это лишь остановка в пути, мёртвым — дом.

Смирное время, смирные дни, боль и радость почистили зубы и спят,

Звук, которым когда-то был крик, в рот набрал воды и прикусил язык.

Ржавчина выжженных звёзд отражает промежутки сомнительных лет,

Плесень несёт свой пост, прикрывая покрытый коростой погост.

Волчья ягода, чёрная кровь, немое темноводье водит тени по дну,

Языки публичных костров лижут лица.

Эй, начальник, покорных в ров!

Пот напомаженных туш, жирные рты плетут слюной кружева.

Зверь лакает из луж души тех, кто принял печать.

Маэстро, туш!

Припев:

Живым — это лишь остановка в пути, мёртвым — дом.

Я начинаю путь, возможно в их котлах уже кипит смола,

Возможно в их вареве ртуть, но я начинаю путь.

Я принимаю бой, быть может, я много беру на себя,

Быть может, я картонный герой, но я принимаю бой.

Я говорю:

Припев:

Живым — это лишь остановка в пути…

Живым — это лишь остановка в пути, мёртвым — дом.

Мен сапарды бастаймын, мүмкін олардың қазандарында шайыр қайнап жатқан шығар,

Бәлкім, олардың қайнатпасында сынап бар шығар, бірақ мен жолды бастаймын.

Мен күресемін, мүмкін мен көп нәрсені аламын,

Мен картон кейіпкері болуым мүмкін, бірақ мен күресемін.

Мен айтамын:

Хор:

Тірілер – аялдама, өлілер – үй.

Бейбіт заман, бейбіт күндер, азап пен қуаныш тістері мен ұйқыларын шайқады,

Бір кезде айғайлаған дыбыс оның аузына су алып, тілін тістеп алды.

Жанған жұлдыздардың тоты күмәнді жылдардың аралықтарын көрсетеді

Қалып өз бағанасын алып жүреді, қабыршақпен жабылған зиратты жабады.

Қасқыр, қара қан, тып-тыныш қара су көлеңкелерді түбіне апарады,

Қоғамдық өрттердің тілі беттерді жалайды.

Ей, бастық, арыққа бағын!

Тоқыған өлекселердің тері, семіз ауыздары сілекеймен шілтер тоқады.

Аң итбалықты қабылдағандардың жанын шалшықтан жалайды.

Маэстро, түртіңіз!

Хор:

Тірілер – аялдама, өлілер – үй.

Мен сапарды бастаймын, мүмкін олардың қазандарында шайыр қайнап жатқан шығар,

Бәлкім, олардың қайнатпасында сынап бар шығар, бірақ мен жолды бастаймын.

Мен күресемін, мүмкін мен көп нәрсені аламын,

Мен картон кейіпкері болуым мүмкін, бірақ мен күресемін.

Мен айтамын:

Хор:

Тірі - бұл жол бойындағы аялдама...

Тірілер – аялдама, өлілер – үй.