Красное на чёрном - Алиса

Шаг за шагом босиком по воде,

Времена, что отпущены нам

Солнцем в праздник, солью в беде,

Души резали напополам.

По ошибке, конечно, нет,

Награждают сердцами птиц,

Тех, кто помнит дорогу наверх

И стремится броситься вниз.

Нас вели поводыри-облака,

За ступенью ступень, как над пропастью мост,

Порою нас швыряло на дно,

Порой поднимало до самых звёзд.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

Шаг за шагом, сам чёрт не брат,

Солнцу время, луне часы,

Словно в оттепель снегопад

По земле проходили мы.

Нас величали чёрной чумой,

Нечистой силой честили нас,

Когда мы шли, как по передовой,

Под прицелом пристальных глаз.

Будь что будет, что было есть,

Смех да слёзы, а чем ещё жить,

Если песню не суждено допеть,

Так хотя бы успеть сложить.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

А на кресте не спекается кровь,

И гвозди так и не смогли заржаветь,

И как эпилог всё та же любовь,

А как пролог — всё та же смерть.

Может быть, это только мой бред,

Может быть, жизнь не так хороша,

Может быть, я так и не выйду на свет,

Но я летал, когда пела душа.

И в груди хохотали костры,

И неслись к небесам по радуге слёз,

Как смиренье глаза Заратустры,

Как пощёчина Христос.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

День встаёт, смотри как пятится ночь.

Красное на чёрном, хэй, звёзды прочь.

Красное на чёрном.

На кресте не спекается кровь.

Красное на чёрном и эпилогом любовь.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

Красное на чёрном.

Суда жалаң аяқ қадам басып

Бізге берілген уақыт

Мерекеде күн, қиындықта тұз,

Жандар екіге бөлінді.

Қателікпен, әрине, жоқ.

Құстардың жүректерімен марапатталған

Жолды еске түсіретіндер

Және асығыс түсуге бейім.

Бізді жолбасшы бұлттар басқарды,

Тұңғиық үстіндегі көпір іспетті қадамның артында,

Бізді кейде түбіне лақтыратын,

Кейде ол жұлдыздарға дейін көтерілді.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Бірте-бірте шайтанның өзі ағайын емес,

Күн – уақыт, ай – сағат,

Еріген кезде жауған қар сияқты

Біз жерде жүрдік.

Бізді қара оба деп атады

Олар бізді арам күшпен сыйлады,

Біз майдан шебін бойлай жүріп,

Қырағы көздің астында.

Не болады, не болды,

Күлкі мен көз жас, тағы не өмір сүру керек,

Ән айтқысы келмесе,

Сондықтан кем дегенде бүктеуге уақытыңыз бар.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Ал айқышта қан жоқ,

Ал тырнақтар ешқашан тот баспаған

Ал эпилог сияқты, сол махаббат

Ал пролог ретінде – бәрі бірдей өлім.

Мүмкін бұл менің адасуым шығар

Мүмкін өмір соншалықты жақсы емес шығар

Мүмкін мен бұл дүниеге келмейтін шығармын

Бірақ жаным ән салғанда ұштым.

Ал кеуде оттары күлді,

Көз жасының кемпірқосақында көкке жүгірді,

Заратуштраның көзінің кішіпейілдігі сияқты,

Мәсіхтің бетінен ұрғандай.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Күн шығады, түннің қайта оралғанын қараңыз.

Қараның үстіне қызыл, эй, жұлдыздар шықты

Қара үстінде қызыл.

Айқышта қан жоқ.

Қарадағы қызыл және махаббат эпилогы.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.

Қара үстінде қызыл.