Солнце на блюдце - Алиса

Сумрак, пелена, ночь да туман - время отмечать пройденный путь.

Сколько бубенцов спрятал в карман, сколько бубенцов принял на грудь.

Расскажи мне на ночь сказку-судьбу, кто меня тянул в скрежет и страх,

Кто меня поднял да бросил во тьму, а кто потом весь путь нес на руках.

Там где свет над огромным небом в мир лучит огонь.

Первый луч вестником победы, искрой лёг в мою ладонь.

Наливное солнце на блюдце превращает тень в дым,

А я и не успел оглянуться, как стал седым.

За моей спиной метели хороводят дни в век.

Все, что я искал еле-еле легло, как снег.

От каких кровей теплится дар, от каких вершин потребность любить,

От каких ветров дышит пожар, быть мне со щитом или не быть?

Покажи мне ночь братьев судьбы, что в боях за блеск остались без глаз.

Дай поводыря читать их следы, я приму, как есть.

Вот и весь сказ.

Там где свет над огромным небом в мир лучит огонь.

Первый луч вестником победы, искрой лёг в мою ладонь.

Наливное солнце на блюдце превращает тень в дым,

А я и не успел оглянуться, как стал седым.

За моей спиной метели хороводят дни в век.

Все, что я искал еле-еле легло, как снег.

Ымырт, кебін, түн және тұман - жүріп өткен жолды белгілеу уақыты келді.

Қалтасына тығып, қанша қоңырауды кеудесіне басып алды.

Мені діріл мен қорқынышқа итермелеген түннің тағдырын айт.

Мені көтеріп, қараңғылыққа лақтырып жіберген, сосын мені жол бойы құшағында көтеріп жүрген кім.

Кең аспанның үстінде нұр бар жерде, әлемге от тарайды.

Алғашқы сәулем – жеңістің жаршысы, Алақаныма ұшқын түсті.

Табақшаға құйып тұрған күн көлеңкені түтінге айналдырады

Ал шашым ағарған соң артыма қарауға уақыт болмады.

Артымда бір ғасыр бойы боран билейді.

Іздегенімнің бәрі қардай әрең жатты.

Сыйлық қандай қаннан жарқырайды, сүю қажеттілігі қандай биіктерден,

От қай желден дем алады, қалқанмен жүрсем бе, жоқ па?

Жарқындық үшін шайқаста көзсіз қалған тағдыр ағаларының түнін көрсет.

Гид олардың іздерін оқысын, мен оны сол күйінде аламын.

Бұл бүкіл оқиға.

Кең аспанның үстінде нұр бар жерде, әлемге от тарайды.

Алғашқы сәулем – жеңістің жаршысы, Алақаныма ұшқын түсті.

Табақшаға құйып тұрған күн көлеңкені түтінге айналдырады

Ал шашым ағарған соң артыма қарауға уақыт болмады.

Артымда бір ғасыр бойы боран билейді.

Іздегенімнің бәрі қардай әрең жатты.