Падал снег - Алиса

Падал снег, засыпал выше крыш города,

Ворожил, поволокой касаясь ресниц.

В были и небыли,

Были и не были тени перелетных птиц.

В облако-олово кутали головы,

Кровью запеклись по дороге в высь…

Припев:

Души,

Выстудил синий лед…

Стужей

Холода не унять…

Кружит

Зимами напролет

Души…

Вьюжит…

Снегопадом распят город, пригвожден к облакам.

Только памятью жив голос: там!

Там!

Дышит воля!

В тетиву обратить снова воскресения нить,

И в ручьях обрести слово: жить!

Жить!

Ради боли!

Падал снег, облака наряжал мишурой.

Трепетал зимний сумрак в лучах фонарей.

Четом и нечетом

Были отмечены четки календарных дней.

Рядом да около лебеди, соколы…

Снегом замело — сломано крыло…

Припев:

Души,

Выстудил синий лед…

Стужей

Холода не унять…

Кружит

Зимами напролет

Души…

Вьюжит…

Падал снег…

Қар жауып, қала төбесінде ұйықтап қалды,

Кірпігін сүйретіп сипап, көріпкел айтты.

Болды және болмады,

Көшіп-қонып жүрген құстардың көлеңкелері болған және болған емес.

Бастар қалайы бұлтқа оранған,

Олар биіктерге апаратын жолда қанға батты ...

Хор:

жандар,

Көк мұзды суытқан...

суық

Суықты кетірме...

Айналдыру

Қыстар арқылы

Жандар...

Вьюжит…

Қала бұлтқа шегеленген қармен айқышқа шегеленген.

Дауыс тек жадында тірі: сонда!

Ана жерде!

Тыныс алады!

Қайта тірілу жібін тағы да садаққа айналдыр,

Ал ағындарда сөзді табу үшін: тірі!

Тірі!

Ауырсыну үшін!

Қар жауды, бұлт қаңылтырмен киінді.

Қысқы ымырт шырақтардың сәулелерінен дірілдеп кетті.

Жұп және тақ

Күнтізбелік күндердің розарийлері белгіленді.

Жақын және жақын аққулар, сұңқарлар ...

Қар жауып жатыр - қанаты сынған ...

Хор:

жандар,

Көк мұзды суытқан...

суық

Суықты кетірме...

Айналдыру

Қыстар арқылы

Жандар...

Вьюжит…

Қар жауып жатты...