Espelho Cristalino - Alceu Valença

Essa rua sem céu, sem horizontes

Foi um rio de águas cristalinas

Serra verde molhada de neblina

Olho d’agua sangrava numa fonte

Meu anel cravejado de brilhantes

São os olhos do capitão corisco

E é a luz que incendeia meu ofício

Nessa selva de aço e de antenas

Beija-flor estou chorando suas penas derretidas na insensatez do asfalto

Mas eu tenho meu espelho cristalino

Que uma baiana me mandou de maceió

Ele tem uma luz que alumia

Ao meio-dia clareia a luz do sol

Que me dá o veneno da coragem

Pra girar nesse imenso carrossel

Flutuar e ser gás paralisante

E saber que a cidade é de papel

Ter a luz do passado e do presente

Viajar pelas veredas do céu

Pra colher três estrelas cintilantes

E pregar nas abas do meu chapéu

Vou clarear o negror do horizonte

É tão brilhante a pedra do meu anel

Аспансыз, көкжиексіз бұл көше

Бұл кристалды сулардан тұратын өзен болды

Жасыл түсті тұманнан дымқыл көрді

Судың көзі фонтанда

Менің сақинам гауһар тастармен безендірілген

Олар капитан Корисконың көздері

Және бұл менің өнерімді тұтандыратын нұр

Болат пен антенналардан тұратын осы джунглиде

Колибри мен оның еріген қауырсындарын асфальттың ақымақтығында жылап жатырмын

Бірақ менің кристалды айнам бар

Масейодан мені бір баия әйелі жіберген

Оның жарқыраған нұры бар

Түсте күннің жарығы жарқырайды

Бұл маған батылдықтың уын береді

Осы үлкен карусельді айналдыру үшін

Қалқып жүріңіз және салдандыратын газ болыңыз

Қаланың қағаз екенін білу

Өткен мен бүгінгінің нұрына ие болу

Аспан жолдарымен саяхаттаңыз

Үш жымыңдаған жұлдызды жинау үшін

Ал қалпағымның шеттерін шегеле

Мен көкжиектің қараңғылығын жеңілдетемін

Менің сақинадағы тас өте жылтыр