День и ночь - Альбина Джанабаева

Одиночество мне нужно ненадолго,

Оно задержится, и острою иголкой

Колет душу, пронзает сердце,

И не вырваться, никуда не деться.

Одиночество – тоскливая мелодия.

Не симфония, а лишь её пародия.

Всё смеркается, и красок больше нет,

И не найти ответ!

Ни день, ни ночь - всё серый свет.

Расфасована душа по полкам.

И не может снова целой стать,

А я босиком по её осколкам.

Ни день, ни ночь - всё серый свет.

Расфасована душа по полкам.

И не может снова целой стать,

А я босиком по её осколкам.

Ты распятую любовь мою запомни,

Так легко объявил её вне закона.

Мысли в ссадинах и чувства в клочья,

И снова взгляд твой этой ночью.

Одиночество – тоскливая мелодия.

Не симфония, а лишь её пародия.

Всё смеркается, и красок больше нет;

И не найти ответ!

Ни день, ни ночь - всё серый свет.

Расфасована душа по полкам.

И не может снова целой стать,

А я босиком по её осколкам.

Ни день, ни ночь - всё серый свет.

Расфасована душа по полкам.

И не может снова целой стать,

А я босиком по её осколкам.

(По её осколкам)

Маған біраз уақыт жалғыздық керек

Ол ұзаққа созылады және өткір инемен

Жанды шаншып, жүректі тесіп,

Және қашпаңыз, ешқайда кетпеңіз.

Жалғыздық - мұңды әуен.

Симфония емес, оның пародиясы ғана.

Бәрі қараңғыланып, түстер жоқ,

Ал жауап таппайсың!

Күн де, түн де ​​емес - бәрі сұр жарық.

Жан сөрелерде оралған.

Және қайтадан тұтас бола алмайды,

Ал мен оның сынықтарында жалаң аяқ жүрмін.

Күн де, түн де ​​емес - бәрі сұр жарық.

Жан сөрелерде оралған.

Және қайтадан тұтас бола алмайды,

Ал мен оның сынықтарында жалаң аяқ жүрмін.

Айқышқа шегеленген махаббатымды есте сақта,

Оны заңнан шығару оңай болды.

Тырналған ойлар, тозған сезімдер,

Бүгін түнде тағы да көздерің.

Жалғыздық - мұңды әуен.

Симфония емес, оның пародиясы ғана.

Бәрі күңгірттеніп барады, енді түстер жоқ;

Ал жауап таппайсың!

Күн де, түн де ​​емес - бәрі сұр жарық.

Жан сөрелерде оралған.

Және қайтадан тұтас бола алмайды,

Ал мен оның сынықтарында жалаң аяқ жүрмін.

Күн де, түн де ​​емес - бәрі сұр жарық.

Жан сөрелерде оралған.

Және қайтадан тұтас бола алмайды,

Ал мен оның сынықтарында жалаң аяқ жүрмін.

(Оның бөліктерінде)