Der Preis der Freiheit - Akrea

Verwunschen sinken blaue Flocken nieder,

auf weichen Boden der den Wald erhellt.

Es wirkt so still, diese einsame Schönheit.

Mit sanfter Stimme diesen Akt erzählt.

Ertönt kein Laut,

Stille wiegt den Moment.

Fromme Winde wandern lautlos umher.

Wir sind gehüllt in eine wärmende Woge.

Wir sind erfüllt…

doch es fällt so schwer.

Es wirkt so still, diese einsame Schönheit,

Die uns entführt in eine Illusion.

Durch blasse Lippen die Geschichte erzählt

Wir hören zu, doch es erklingt kein Ton…

Es wirkt so still, diese einsame Schönheit,

bis man ungläubig sich die Augen reibt.

Können nicht bleiben…

denn der Preis der Freiheit…

Formt unser Schicksal

bis an’s Ende dieser Zeit.

Das ist der Preis der Freiheit!

In jedem Wort und jeder Tat.

Das ist der Preis der Freiheit!

Gebunden bis zum letzten Tag.

Das ist der Preis der Freiheit!

Ein Band die Kehle fest umschnürt.

Das ist der Preis der Freiheit!

Der uns mütterlich zum Ende führt.

Es wirkt so still an diesem Blauen Ufer.

Kein Spiegelbild im klaren Wasser erscheint.

Inmitten steht eine kleine Gestalt…

Trauriges Medium — ein Mädchen das weint.

Sie scheint verwelkt,

diese einsame Schönheit.

Aus ihrem Mund tönt leise:

«Schön dich zu sehen.»

Aus ihren Augen strahlt

ein weinendes Lächeln:

«Lass uns gemeinsam

Richtung Freiheit gehen!»

Der erste Schnee leitet diese Still ein.

Bettet die Welt ins weiße Kleid — so kalt.

Erwacht ein Sturm,

der eisig an den Kräften zehrt.

Der Hauch des Todes

bitterkalt diesen Moment erfüllt.

Ein Sturm…

der eisig an den Kräften zehrt.

Der Hauch des Todes…

bitterkalt diesen Moment erfüllt.

Das ist der Preis der Freiheit!

In jedem Wort und jeder Tat.

Das ist der Preis der Freiheit!

Gebunden bis zum letzten Tag.

Das ist der Preis der Freiheit!

Ein Band die Kehle fest umschnürt.

Das ist der Preis der Freiheit!

Der uns mütterlich zum Ende führt.

Қарғыс атқан көк түйіршіктер батып кетеді,

орманды нұрландыратын жұмсақ жерде.

Тыныш көрінеді, мына жалғыз сұлулық.

Бұл әрекетті жұмсақ дауыспен айтып берді.

дыбыс жоқ,

Үнсіздік уақыттың салмағын көрсетеді.

Тақуалық желдер үнсіз жүреді.

Бізді жылыну толқыны орап алды.

Біз орындадық ...

бірақ өте қиын.

Тыныш көрінеді, мына жалғыз сұлулық

Бұл бізді иллюзияға апарады.

Әңгіме бозарған еріндермен айтылды

Тыңдап жатырмыз, бірақ дыбыс жоқ...

Тыныш көрінеді, мына жалғыз сұлулық

сенбей көзіңді уқалағанша.

қалуға болмайды...

Өйткені бостандықтың бағасы...

Біздің тағдырымызды қалыптастырады

осы уақыттың соңына дейін.

Бұл еркіндіктің бағасы!

Әр сөзінде, әрбір ісінде.

Бұл еркіндіктің бағасы!

Соңғы күнге байланысты.

Бұл еркіндіктің бағасы!

Таспа жұлдыруды мықтап қоршайды.

Бұл еркіндіктің бағасы!

Кім аналық бізді соңына дейін жетелейді.

Мына Көк жағалауда тыныштық сияқты.

Мөлдір суда ешқандай шағылысу пайда болмайды.

Ортада кішкентай фигура тұр...

Қайғылы орта — жылап тұрған қыз.

ол қурап қалған сияқты

бұл жалғыз сұлулық

Оның аузынан жұмсақ дыбыс шығады:

«Көріскенімізге қуаныштымын.»

оның көзінен жарқырайды

жылаған күлкі:

«Біз бірге болайық

Бостандыққа қарай жүр!»

Алғашқы қар әлі де мұны бастайды.

Әлемді ақ көйлекке ендіру - өте суық.

дауыл оянады,

Кім мұзбен күш жұмсайды.

Өлім жанасуы

бұл сәтті аяз басты.

Дауыл…

Кім мұзбен күш жұмсайды.

Өлімнің жанасуы...

бұл сәтті аяз басты.

Бұл еркіндіктің бағасы!

Әр сөзінде, әрбір ісінде.

Бұл еркіндіктің бағасы!

Соңғы күнге байланысты.

Бұл еркіндіктің бағасы!

Таспа жұлдыруды мықтап қоршайды.

Бұл еркіндіктің бағасы!

Кім аналық бізді соңына дейін жетелейді.