Я живой - Афазия

Ночь светом фар на куски.

Прочь убежать от тоски не в силах.

Я отдавал жизни все.

Жизнь забрала, а меня забыла.

Страх.

Страх уже позади.

Мрак.

Мир впереди убогий.

Крах.

Превратил все мечты

В прах и покрыл им мои дороги.

В суматохе теней сквозь поток непрерывный

Среди мыслей моих крик рождался надрывный:

Я живой!

Смерть стоит предо мной,

Манит к себе, сулит мне покой.

Но я живой.

Не окончен мой бой.

Но где же взять сил

Не уйти в мир иной?

Я живой!

Звук прерывает мой сон.

Вдруг разразился он ударом.

Боль заполняет мой мозг.

Боль охватила в миг пожаром.

Срок мне отмерен какой?

Ток в сердце бьет зарядом.

Я слышу голос родной:

«Здесь я с тобой, я рядом»

В суматохе теней сквозь поток непрерывный

Среди мыслей моих крик рождался надрывный:

Я живой!

Смерть стоит предо мной,

Манит к себе, сулит мне покой.

Но я живой.

Не окончен мой бой.

Но где же взять сил

Не уйти в мир иной?

Я живой!

Вот вижу тело свое,

Но для души это лишь одежда.

Мрак.

Рядом нет никого.

Страх.

Умирает моя надежда…

Я живой!

Смерть стоит предо мной,

Манит к себе, сулит мне покой.

Но я живой.

Не окончен мой бой.

Но где же взять сил

Не уйти в мир иной?

Я живой!

Бөлшектерге фаралар арқылы түн.

Сағыныштан қашып құтыла алмайсың.

Мен өмірге бәрін бердім.

Өмір алып кетті, бірақ мені ұмытты.

Қорқыныш.

Қорқыныш бітті.

Қараңғылық.

Алдағы дүние аянышты.

құлау.

Барлық армандарды айналдырды

Онымен жолдарымды шаң басып, жауып тұру.

Үздіксіз ағыс арқылы көлеңкелердің аласапыранында

Менің ойларымның арасында истерикалық айқай пайда болды:

Мен тірімін!

Өлім менің алдымда тұр

Бұл мені шақырады, маған тыныштықты уәде етеді.

Бірақ мен тірімін.

Менің ұрысым біткен жоқ.

Бірақ күшті қайдан алуға болады

Басқа әлемге бармайсың ба?

Мен тірімін!

Дыбыс ұйқымды бұзады.

Кенет ол соққыдан жарылып кетті.

Ауырсыну миымды толтырады.

Ауырсыну бір сәтте өртке оранды.

Менің соңғы мерзімім қандай?

Жүректегі ток зарядпен соғады.

Мен өз дауысымды естимін:

«Міне, мен сенімен біргемін, мен жақынмын»

Үздіксіз ағыс арқылы көлеңкелердің аласапыранында

Менің ойларымның арасында истерикалық айқай пайда болды:

Мен тірімін!

Өлім менің алдымда тұр

Бұл мені шақырады, маған тыныштықты уәде етеді.

Бірақ мен тірімін.

Менің ұрысым біткен жоқ.

Бірақ күшті қайдан алуға болады

Басқа әлемге бармайсың ба?

Мен тірімін!

Мен өз денемді көремін

Бірақ жан үшін бұл жай ғана киім.

Қараңғылық.

Айналада ешкім жоқ.

Қорқыныш.

Үмітім сөніп барады...

Мен тірімін!

Өлім менің алдымда тұр

Бұл мені шақырады, маған тыныштықты уәде етеді.

Бірақ мен тірімін.

Менің ұрысым біткен жоқ.

Бірақ күшті қайдан алуға болады

Басқа әлемге бармайсың ба?

Мен тірімін!