Кошмар - Афазия

Кошмар

(Ф. Трухачев — М. Трухачев)

На землю спускается ночь.

Мир погружается в мрак.

Дом полон черных теней

И в каждой скрывается страх.

Ты пытался его убить.

Хотел убежать от себя,

Но вот страх тебя настиг.

Такая твоя судьба.

Припев:

Сквозь мокрые стекла окон

Глядит на тебя луна.

Пророчит она вечный сон,

Желает спокойного сна.

Ты совесть свою распял

За тридцать звонких монет.

Ты душу свою продал

И дороги назад уже нет.

И вот ты боишься уснуть

И ночи звездной не рад,

Ведь каждый сон для тебя

Это — экскурсия в ад.

Припев.

Ты хочешь покончить с собой

И руки от крови умыть.

Ты хочешь навечно уснуть,

Ведь кошмар не дает тебе жить.

Сквозь мокрые стекла окон

Глядит на тебя луна.

Пророчит луна вечный сон,

Желает спокойного сна.

Припев.

Қорқыныш

(Ф.Трухачев – М.Трухачев)

Түн жерге түседі.

Дүние қараңғылыққа батып кетті.

Үй қара көлеңкеге толы

Және әрқайсысында қорқыныш жасырылады.

Сіз оны өлтірмек болдыңыз.

Мен өзімнен қашып кеткім келді

Бірақ сені қорқыныш басып алды.

Сіздің тағдырыңыз осындай.

Хор:

Ылғал терезелер арқылы

Ай саған қарап тұр.

Ол мәңгілік ұйқыны болжайды,

Ұйқыларыңызға тыныштық тілейміз.

Сен өз ар-ұжданыңды айқышқа шегеледің

Отыз дауысты монеталар үшін.

Жаныңды саттың

Ал кері қайтару жоқ.

Ал енді ұйықтауға қорқасың

Ал жұлдызды түн бақытты емес,

Өйткені, әрбір арман сен үшін

Бұл тозаққа экскурсия.

Хор.

Сіз өміріңізді аяқтағыңыз келе ме?

Және қолдарыңызды қанмен жуыңыз.

Сіз мәңгі ұйықтағыңыз келеді

Ақыр соңында, түнгі қорқыныш сізді өмір сүруге мүмкіндік бермейді.

Ылғал терезелер арқылы

Ай саған қарап тұр.

Ай мәңгілік ұйқыны болжайды,

Ұйқыларыңызға тыныштық тілейміз.

Хор.