Синие Сугробы - Ада Якушева

Слушай, на время время позабудь,

Лучше тебе спою я что-нибудь,

Чтобы теплели строгие глаза,

И не оглядывался больше ты назад.

Песню зачем из дома понесу,

Если могу найти ее в лесу?

Знаешь, какой красивый лес зимой?

Ее с мороза принесу тебе домой.

В синие сугробы убегает день,

Если петь тебе, то надо, чтобы

Песня начиналась здесь.

Хочешь, в ней вспыхнут лунные огни

К ночи хрустальный лес в ней зазвенит,

Будет в ней дерзость ветра, свежесть щек,

Скажи мне только, что бы ты хотел еще?

Скажешь, поймаю песню на лету,

Наши про нас чего-нибудь сплетут,

Только не в песнях дело тут моих,

Мне просто нравится, как слушаешь ты их.

Тыңда, біраз уақыт ұмыт,

Мен саған бірдеңе ән айтқанды жөн көремін

Қатаң көзді жылыту үшін,

Ал сен енді артыңа қарамадың.

Неге мен әнді үйден апарамын,

Мен оны орманнан таба аламын ба?

Қыста орманның қандай әдемі болатынын білесің бе?

Мен оны үйге суықтан әкелемін.

Күн қашады көк қар үйінділеріне,

Ән айтсаң керек

Ән осы жерден басталды.

Қаласаңыз, онда ай сәулесі жанады

Түнде хрустальды орман шырылдайды,

Онда желдің батылдығы, беттердің балғындығы болады,

Айтыңызшы, тағы не қалайсыз?

Әнді ұшқанда ұстаймын дейсің

Біздің адамдар біз туралы өсек айтады,

Тек менің әндерім туралы емес,

Мен сенің оларды тыңдауыңды жақсы көремін.