Dos Sonetos - Quilapayun

Otros días vendrán, será entendido

El silencio de plantas y planetas

Y cuantas cosas puras pasarán

Tendrán olor a luna los violines!

El pan será tal vez como tú eres:

Tendrá tu voz tu condición de trigo

Y hablarán otras cosas con tu voz:

Los caballos perdidos del otoño

Aunque no sea como está dispuesto

El amor llenará grandes barricas

Como la antigua miel de los pastores

Y tú en el polvo de mi corazón

(en donde habrán inmensos almacenes)

Irás y volverás entre sandías

En medio de la tierra apartaré

Las esmeraldas para divisarte

Y tú estarás copiando las espigas

Con una pluma de agua mensajera

¡Qué mundo!

¡Qué profundo perejil!

¡Qué nave navegando en la dulzura!

¡Y tú tal vez y yo tal vez topacio!

Ya no habrá división en las campanas

Ya no habrá sino todo el aire libre

Las manzanas llevadas por el viento

El suculento libro en la enramada

Y allí donde respiran los claveles

Fundaremos un traje que resista

La eternidad de un beso victorioso

Басқа күндер келер, түсінеді

Өсімдіктер мен планеталардың тыныштығы

Ал қаншама таза дүниелер болады

Скрипкалардан ай иісі шығады!

Нан сіз сияқты болуы мүмкін:

Сіздің бидай күйіңіз сіздің дауысыңызға ие болады

Олар сіздің дауысыңызбен басқа нәрселерді айтады:

Күздің жоғалған аттары

Ол реттелгендей болмаса да

Махаббат үлкен бөшкелерді толтырады

Қойшылардың көне балы сияқты

Ал сен менің жүрегімнің шаңындасың

(үлкен қоймалар болатын жерде)

Қарбыз арасына барып қайтасың

Жердің ортасында мен бөлінемін

Сені көретін изумрудтар

Ал сіз ұштарды көшіретін боласыз

Хабаршы су қаламымен

Қандай дүние!

Қандай терең ақжелкен!

Тәтті жүзіп келе жатқан қандай кеме!

Ал сен, мен, мүмкін, топаз!

Енді қоңырауда бөліну болмайды

Барлық бос ауадан басқа ештеңе болмайды

жел тасыған алмалар

Садақтағы шырынды кітап

Ал қалампыр тыныс алатын жерде

Біз қарсылық көрсететін костюм табамыз

Жеңіске толы сүйіспеншіліктің мәңгілігі