Примета - Ирина Дубцова

Куплет 1:

Заплела осень в косы злата волосы,

Уступила зиме, да с проседью.

Мы шагнули во мрак из белой полосы,

Сократили роман до повести.

Да, было небесам угодно.

Припев:

Правда глаз не колит больше.

Трижды через левое плечо, и к черту!

Это правда!

Уходи, но все же,

Не целуй меня через порог, примета!

Куплет 2:

Я вошла в твою жизнь, да, нет,

Я ворвалась, не оставив право выбора.

Нелюбимой любимым быть я не смогла.

Ты играя без правил выиграл, но так

И не став моей судьбою!

Припев:

Правда глаз не колит больше.

Трижды через левое плечо, и к черту!

Это правда!

Уходи, но все же,

Не целуй меня через порог, — примета!

Так и не став моей судьбою

Припев: x2

Правда глаз не колит больше.

Трижды через левое плечо, и к черту!

Это правда!

Уходи, но все же,

Не целуй меня через порог, — примета!

1-аят:

Күз шашын алтын өріп өрген,

Қысқа жол бердім, бірақ сұр шашпен.

Біз ақ жолақтан қараңғылыққа қадам бастық,

Олар романды қысқаша әңгімеге айналдырды.

Иә, бұл аспанның қалауы болды.

Хор:

Рас, енді көз ауырмайды.

Үш рет сол жақ иығынан асып, тозаққа!

Бұл шындық!

Кетіңіз, бірақ бәрібір

Мені босағадан сүймеңіз, әйтеуір!

2-аят:

Мен сенің өміріңе кірдім, иә, жоқ,

Ешқандай таңдау қалдырмай ішке кірдім.

Мен сүймейтін сүйікті бола алмас едім.

Ережесіз ойнап жеңдіңіз, бірақ солай

Және менің тағдырыма айналмай!

Хор:

Рас, енді көз ауырмайды.

Үш рет сол жақ иығынан асып, тозаққа!

Бұл шындық!

Кетіңіз, бірақ бәрібір

Мені босағадан сүйме – белгі!

Сондықтан менің тағдырыма айналмай

Хор: x2

Рас, енді көз ауырмайды.

Үш рет сол жақ иығынан асып, тозаққа!

Бұл шындық!

Кетіңіз, бірақ бәрібір

Мені босағадан сүйме – белгі!