Оборотень - 25/17

Я закапываю птицу, недоеденную кошкой,

пою ей тихо песню, как мама перед сном.

Мне всего четыре года, я прощаюсь с детством, крошка,

так я понял, что когда-то тоже стану хищником.

Мальчик выйдет на охоту,

как прикажет жёлтый глаз,

ты будешь ждать его охотно,

каждый раз как в первый раз.

И моё волчье сердце завыло,

ведь было б лучше, если б ты меня молча забыла.

Ты не спрячешься, как солнце, когда кончится твой день,

выдаёт тебя твой запах, ведь я оборотень.

За окном уже светало, заблестела чешуя,

тут я понял, что отравлен, ты опаснее, чем я.

Мальчик выйдет на охоту,

как прикажет жёлтый глаз,

ты будешь ждать его охотно,

каждый раз как в первый раз.

И моё волчье сердце завыло,

ведь было б лучше, если б ты меня молча забыла.

И моё волчье сердце завыло...

Мен мысық жартылай жеген құсты көмемін

Мен оған ұйықтар алдында анадай үнсіз ән айтамын.

Мен небәрі төрт жастамын, балалықпен қоштасамын, балақай

сондықтан мен де бір күні жыртқышқа айналатынымды түсіндім.

Бала аңға шығады

сары көз бұйырғандай,

Сіз оны ықыласпен күтесіз,

әрқашан бірінші рет сияқты.

Ал қасқыр жүрегім айқайлады

Мені үнсіз ұмытсаң жақсы болар еді.

Күніңіз біткен соң күн сияқты тығылмайсыз

саған иісіңді береді, өйткені мен қасқырмын.

Терезенің сыртында қазірдің өзінде жарық түсіп, таразы жарқырайды,

сонда мен уланғанымды түсіндім, сен менен қауіптісің.

Бала аңға шығады

сары көз бұйырғандай,

Сіз оны ықыласпен күтесіз,

әрқашан бірінші рет сияқты.

Ал қасқыр жүрегім айқайлады

Мені үнсіз ұмытсаң жақсы болар еді.

Ал қасқыр жүрегім айқайлады...