Я никогда не видел моря - 25/17

Вот она, привычная клетка блокнота

Пляшут ноты в плеере, недоступен сотовый

Распускаются магнолии, они же вянут

Стою рот разинув, а все идут мимо

У всех наверно планы, курортные программы

Курортные романы, детективы, мелодрамы

Загоревшие тела, сгоревшие плечи

Домашнее вино, карты, нарды, домино

Шорты клетчатые, лен, белые панамы

Музыка на побережье, mambo italiano,

А я почти уголек, на фоне лазури

И солнце южное глаза сквозь очки щурит

И меня не парят даже магнитные бури

И то что за горами горизонта видно не будет

Еще одна вершина, еще одна победа

Еще один привал в моих тропах неизведанных

А я как заколдованный пялюсь в горизонт

Я никогда не видел моря,

А там на небе только о том и говорят

Какие там рассветы какой закат

Я стоял на мосту, как солдат на посту

С букетом, ждал мою невесту

И я был самым счастливым, честно

Эти минуты тянулись бесконечно

Как в солнечном детстве беспечном, беззаботном

Некуда спешить и не надо идти на работу,

А вскоре, мы с любимой поедем на море

И не в Египет, а в Черногорию

И вспоминать будем, целый год потом, на повторе

Как мы были там, как нам было там

На берегу и под парусом

Я сам не верил, что так будет

Как будто я Адам, она Ева

Мы первые люди

И эти минуты тянулись бесконечно

Как в солнечном детстве беспечном

Это море, эти горы

Я так хочу остаться здесь и не возвращаться в город

В вязкие, суетливые будни

Давай забудем, а Давай забудем

А я как заколдованный пялюсь в горизонт

Я никогда не видел моря,

А там на небе только о том и говорят

Какие там рассветы какой закат

Міне, дәптердің кәдімгі ұяшығы

Ойнатқыштағы би ноталары, ұялы телефон қолжетімсіз

Магнолия гүлдейді, олар қурап қалады

Мен аузымды ашып тұрмын, бәрі өтіп жатыр

Әркімнің жоспары, курорттық бағдарламасы бар шығар

Мерекелік романдар, детективтер, мелодрамалар

Тотыққан денелер, күйік иықтар

Үй шарабы, карталар, нард, домино

Допты шорт, зығыр, ақ панама

Жағалаудағы музыка, mambo italiano,

Ал мен көгілдір түстің фонында шоқтай дер едім

Ал оңтүстік күн көзілдіріктің арасынан көзін қысады

Тіпті магниттік дауылдар да мені айналып өтпейді

Ал көкжиек тауларының арғы жағы көрінбейді

Тағы бір шың, тағы бір жеңіс

Менің анықталмаған жолдарымдағы тағы бір аялдама

Ал мен көкжиекке сиқырлағандай қадалып отырмын

Мен теңізді ешқашан көрген емеспін

Ал көкте олар бұл туралы ғана айтады

Күннің шығуы қандай, күн бату қандай

Мен көпірде кезекші жауынгердей тұрдым

Букетпен, Қалыңдықты күтіп

Ал мен ең бақытты болдым, шынымды айтсам

Бұл минуттар шексіз созылды

Шуақты балалық шақтағыдай, алаңсыз, алаңсыз

Асықпайтын және жұмысқа барудың қажеті жоқ,

Жақында сүйіктім екеуміз теңізге барамыз

Мысырға емес, Черногорияға

Бір жылдан кейін қайталап еске аламыз

Онда қалай болдық, қалай болдық

Құрлықта және желкен астында

Бұлай болатынына өзім де сенбедім

Мен Адам болсам, ол Хауа

Біз бірінші адамдармыз

Және бұл минуттар шексіз созылды

Уайымсыз шуақты балалық шақтағыдай

Мына теңіз, мына таулар

Мен осында қалып, қалаға қайтып келмей-ақ қойғым келеді

Тұтқыр, әбігерлі күнделікті өмірде

Ұмытайық, ұмытайық

Ал мен көкжиекке сиқырлағандай қадалып отырмын

Мен теңізді ешқашан көрген емеспін

Ал көкте олар бұл туралы ғана айтады

Күннің шығуы қандай, күн бату қандай