Зима - Павел Соколов

Ты — там, а я — здесь, и чай давно остыл.

Окрашен небосвод унылым перламутром.

И нелогичность дней, как-будто мир застыл —

И ты замерзла вновь утром, одна.

На часах уже три и город еще спит,

Он видит твои сны, те что закрыты на замки.

Пытаешься подобрать ты снова пароли от тоски,

Но не уснешь этим утром, как я…

Вновь эта зима нас сводит с ума!

На краю Вселенной мы,

Спрячемся от суеты грузней асфальта.

Но эта зима вновь сводит с ума!

Мы побежим по облакам, и это солнце

Дарит нам небо цвета Фалерно!

Пусть за окнами нашими разные города,

И даже пусть, за моими — солнце, а за твоими — луна.

Мы встретимся скоро, и ты расскажешь мне о любви,

И я сварю тебе кофе.

Как тогда…

Вновь эта зима нас сводит с ума!

На краю Вселенной мы,

Спрячемся от суеты грузней асфальта.

Но эта зима вновь сводит с ума!

Мы побежим по облакам, и это солнце

Дарит нам небо цвета Фалерно!

Вновь эта зима нас сводит с ума!

На краю Вселенной мы,

Спрячемся от суеты грузней асфальта.

Но эта зима вновь сводит с ума!

Мы побежим по облакам, и это солнце

Дарит нам небо цвета Фалерно!

Сен барсың, мен осындамын, шай әлдеқашан суып кетті.

Аспан күңгірт інжу-маржанмен боялған.

Ал күндердің қисынсыздығы, дүние қатып қалғандай -

Ал сен тағы да таң атпай жалғыз қалдың.

Сағат үш болды, ал қала әлі ұйықтап жатыр,

Ол сіздің армандарыңызды, құлыптаулыларды көреді.

Сізді меланхолиядан қайтадан парольдер алуға тырысамын,

Бірақ сен мен сияқты бүгін таңертең ұйықтамайсың...

Осы қыс бізді тағы да жынды етеді!

Біз ғаламның шетінде,

Ауыр асфальттың қарбаласынан тығылайық.

Бірақ бұл қыс мені тағы да есінен шығарды!

Біз бұлттардың арасынан жүгіреміз, бұл күн

Бізге Фалерноның түсін береді!

Терезелеріміздің сыртында әртүрлі қалалар болсын,

Тіпті, менің артымда күн, ал сенің артыңда ай.

Жақында кездесеміз, сен маған махаббат туралы айтасың,

Ал мен саған кофе дайындаймын.

Сол кездегідей…

Осы қыс бізді тағы да жынды етеді!

Біз ғаламның шетінде,

Ауыр асфальттың қарбаласынан тығылайық.

Бірақ бұл қыс мені тағы да есінен шығарды!

Біз бұлттардың арасынан жүгіреміз, бұл күн

Бізге Фалерноның түсін береді!

Осы қыс бізді тағы да жынды етеді!

Біз ғаламның шетінде,

Ауыр асфальттың қарбаласынан тығылайық.

Бірақ бұл қыс мені тағы да есінен шығарды!

Біз бұлттардың арасынан жүгіреміз, бұл күн

Бізге Фалерноның түсін береді!