Echoes of Failures - Tantal

In times of solitude I turn to memories,

Sweep away dust from ruins of my past.

There is nothing I can do to change my faults.

In silence I whisper unsaid words… to you.

Take a little look back there are so many things undone

And what has done is all mistakes in which I drown.

I never said a world, never showed affection.

I stuck in my shell there is no connection.

I open my old but still bleeding wounds

And every time I ask myself: «What if I could???»

I’m still hearing the sound of your cries

Memories canker us.

Frozen memories in which I have my life

Hurt me all these years that have passed by.

I regret deep inside my stone cold heart.

Echoes of failures like reflection in the looking-glass,

Echoes of failures chase us through our lives.

All wounds I caused now are mine and scars torn open,

I feel your grief, your pain.

I thought I’ve coped with it.

But time doesn’t heal it and I can’t forgive myself.

Voices from the past are calling me again.

Frozen memories in which I have my life

Hurt me all these years that have passed by.

I regret deep inside my stone cold heart.

Echoes of failures like reflection in the looking-glass,

Echoes of failures chase us through our lives,

Spiraling through time, never know when you meet them.

Recollections of failures.

Keep them!

Жалғыз уақыт ішінде мен естеліктерге жүгінемін,

Менің өткен қирандыларымның шаңын сыпыр.

Мен қателіктерімді өзгерту үшін ештеңе істей алмаймын.

Үнсіз  айтылмаған сөздерді сыбырлаймын  саған .

Біраз артқа қараңызшы жасалмаған  көп              орындалмаған               көп       орын жасалмай           талай     жатар жасалмаган       иштер     талай жатар жатар жатар жатар    болды

Және бұл   бар                                                           қате                      қате                         қате                қате                                                                                                                                                  Батып  Қате

Мен ешқашан бір дүние айтпадым, ешқашан мейірім танытпадым.

Мен қабығыма жабысып қалдым, байланыс жоқ.

Мен ескі бірақ қансырап жатқан жараларымды аштым

Әр кезде мен өзімнен: «Мүмкіндік болса ше????» деп сұраймын.

Мен сіздің жылағыңыздың дыбысын әлі естіп жатырмын

Естеліктер бізді ренжітеді.

Менің өмірім алған қазылған  естеліктер

Осы жылдар бойы мені ренжітті.

Мен тас жүрегімнің тереңінде өкінемін.

Айнадағы шағылысу сияқты сәтсіздіктердің жаңғырығы,

Сәтсіздік жаңғырығы бізді өмірімізде қуып жетеді.

Қазір мен салған жаралардың бәрі менікі және тыртықтары жыртылды,

Мен сенің қайғыңды, қайғыңды сезінемін.

Мен оны жеңдім деп ойладым.

Бірақ уақыт емдемейді және мен өзімді кешіре алмаймын.

Бұрынғы дауыстар маған қайта қоңырау шалып жатыр.

Менің өмірім алған қазылған  естеліктер

Осы жылдар бойы мені ренжітті.

Мен тас жүрегімнің тереңінде өкінемін.

Айнадағы шағылысу сияқты сәтсіздіктердің жаңғырығы,

Сәтсіздік жаңғырығы бізді өмірімізде қуады,

Уақыт өте келе, олармен кездескеніңізді ешқашан білмейсіз.

Сәтсіздіктерді еске түсіру.

Оларды ұстаңыз!