Metsäkukkia - Olavi Virta

Metsään on tullut jo syys

Lohduton yön hämäryys

Vain hongat huokaillessaan suojaavat kukkia maan

Hongiston suojaan on jäänehet pienoiset

Metsäorvokit nuo, syksy unhoitti maasta pois

Yksinäin allapäin saavun kukkien luo

Poimin ne armaallein, anteeksi saan

Tien onnelaan tunnen taas löytänein

Niin kesä saapuu jo uus

Kukkien uus ihanuus

Metsässä puut vihannoi

Sunnuntain hääkellot soi

Vierelläin ohjaan näin kirkkohon morsion

Metsäkukkia on hällä morsiuskimpussa

Hymyillen tietäen katseet yhtyvät nyt

Vain me tunnemme sen, on matkan pää liittomme tää

Syy metsäkukkien

Күз орманға кіріп те үлгерді

Жұбанбайтын түнгі ымырт

Тек хонгалар ғана жердің гүлдерін қорғау үшін күрсінеді

Хонгистоның баспанасында кішкентайлары қалды

Орман табаны, сол күз ұмытты

Мен гүлдерге төменнен жалғыз келемін

Мен оларды жақындарыммен бірге алып кетемін, кешіріңіз

Қайтадан жол тапқаным үшін өзімді бақытты сезінемін

Сонымен, жаз жаңадан келеді

Гүлдердің жаңа сұлулығы

Орманда ағаштар жасыл болды

Жексенбілік үйлену тойының қоңырауы соғылады

Көрші үйде мен шіркеудің қалыңдығын бағыттаймын

Қалыңдық гүл шоғында дала гүлдері бар

Күлімсіреп, көзқарасты білу қазір қосылады

Бұл біздің саяхатымыздың соңы екенін біз ғана білеміз

Жабайы гүлдердің пайда болу себебі