Баллада о реке Шэннон - Woodscream

Льёт рекою слезы дочь Лодана,

А беда ее в одном:

Красотою ей блистать дано,

Только никогда — умом.

— Если бы ключ Коннлы своей водой

Глупость Синенд исцелил… -

Будучи в сердцах, друид седой

Так над нею подшутил.

На ветру скрипят лещины,

Встали стражей у ручья,

Не ходи в то место, Синенд —

Незавидной будет доля твоя.

Под холмами шла она гротами —

Как ей мудрость обрести?

Шла лугами и болотами —

Где запретный ключ найти?

Одолела жажда Синенд,

Видит вдруг она ручей,

А вокруг шумят лещины:

— Ты нашла источник Коннлы — не пей!

Не послушалась богиня,

Но, не сделав и глотка,

Обратилась в реку Синенд…

Шэннон знает — участь мудрых горька.

Лодан қызы көз жасын төгіп жатыр,

Оның қиындығы бір нәрсе:

Сұлулық оған жарқырату үшін берілген,

Тек ешқашан - ойланбаңыз.

- Егер Конланың кілті оның суымен

Ақымақтық Синенд емделді ... -

Жүректерде болғандықтан, друид сұр шашты

Сондықтан ол оған әзіл-қалжың жасады.

Фундук желде сықырлайды,

Күзетшілер ағынның жағасында тұрды,

Ол жерге барма, Синенд —

Сіздің үлесіңіз қызықсыз болады.

Төбелердің астында ол гротоларда жүрді -

Ол даналыққа қалай қол жеткізе алады?

Мен шалғындар мен батпақтарды араладым -

Тыйым салынған кілтті қайдан табуға болады?

Синендтің шөлі басылды,

Кенет ол ағынды көреді,

Ал жаңғақтар айнала сыбдырлайды:

- Сіз Коннланың көзін таптыңыз - ішпеңіз!

Богиня бағынбады

Бірақ бір жұтым да алмай,

Синенд өзеніне бұрылды ...

Шеннон даналардың тағдыры ащы екенін біледі.