Loreley - Heinrich Heine, Simon Crawford-Phillips, Elin Rombo

1. Ich weiß nicht

was soll es bedeuten

daß ich so traurig bin;

ein Märchen aus uralten Zeiten

das kommt mir nicht aus dem Sinn.

Die Luft ist kühl

und es dunkelt

und ruhig fließet der Rhein;

der Gipfel des Berges

funkelt im Abendsonnenschein.

2. Die schönste Jungfrau sitzet

dort oben wunderbar

ihr goldnes Geschmeide blitzet

sie kämmt ihr goldenes Haar.

Sie kämmt es mit goldenem Kamme

und singt ein Lied dabei;

das hat eine wundersame

gewaltige Melodei.

3. Den Schiffer im kleinen Schiffe

ergreift es mit wildem Weh;

er schaut nicht die Felsenriffe

er schaut nur hinauf in die Höh.

Ich glaube

die Wellen verschlingen

am Ende Schiffer und Kahn;

und das hat mit ihrem Singen

die Lorelei getan.

1. Мен білмеймін

Бұл нені білдіреді

менің қатты қайғырғаным;

ертеден келе жатқан ертегі

Мен мұны ойымнан шығара алмаймын.

Ауа салқын

және қараңғы түседі

және Рейн тыныш ағып жатыр;

таудың басы

кешкі күн сәулесінде жарқырайды.

2. Ең сұлу қыз отырады

сонда керемет

оның алтын киімі қарады

Ол алтын шаштарын тарайды.

Ол алтын тарақпен тарайды

және ән айтады;

бұл бір ғажайыпқа ие

керемет әуен.

3. Шағын кемедегі капитан

оны жабайы қасіретпен ұстайды;

ол тасты рифтерге қарамайды

ол жай ғана аспанға қарайды.

Мен сенемін

толқындар жұтады

соңында скипер және баржа;

және бұл оның ән айтуымен байланысты

Лорелей бітті.