Город Грозный - Виталий Леонов

Ранним утром отразится в битых стёклах солнца блик,

Выдирая из тумана улиц обгоревших лик,

Очертания кривые обвалившихся домов,

На рассвете город Грозный именно таков.

Город Грозный так серьёзно всё что здесь произошло,

Из сердец войной разбитых навсегда ушло тепло,

Вся Россия утонула в слёзах матерей и вдов.

Принимая в дар с Кавказа сотни цинковых гробов.

Город Грозный ночью поздней в перекрёстках трассеров,

И с высотки лупит снайпер по ребятам с блокпостов.

Со своей судьбой в рулетку каждый день играем мы,

И тоскуем о любимых на ладонях у войны.

Город Грозный-город слёзный, сколько судеб под откос,

Сколько траура и боли нам огонь войны принёс.

Выжигая без остатка веру в справедливость слов

И безумно убивая лучших из своих сынов.

Город Грозный слишком поздно всё назад не возвратить,

Твои шрамы город Грозный никогда не излечить.

В нашем сердце опалённом, в череде кошмарных снов

Ты останешься навечно именно таков.

Таңертең күннің сынған әйнегінде жарқырау көрінеді,

Көшедегі тұманнан күйген жүзді жұлып,

Құлаған үйлердің қисықтары,

Таң атқанда Грозный қаласы дәл осындай.

Грозный қаласы осында болғанның бәріне өте байсалды,

Соғыспен жараланған жүректерден жылу мәңгілікке кетті,

Бүкіл Ресей аналар мен жесірлердің көз жасына батып кетті.

Жүздеген мырыш табыттарын Кавказдан сыйлық ретінде қабылдау.

Грозный қаласы түнде тракерлердің қиылысында,

Ал зәулім үйден снайпер бақылау бекеттеріндегі жігіттерді қағып кетеді.

Біз күн сайын тағдырымызбен рулетка ойнаймыз,

Ал біз соғыстың алақанындағы жақын адамдарымызды аңсаймыз.

Грозный қаласы көз жасы төгілген қала, Қаншама тағдыр жолдан тайдырылды,

Соғыс оты бізге қанша қайғы мен азап әкелді.

Сөздің әділдігіне ізін суытпай жанған сенім

Және ұлдарының ең жақсысын ессіз түрде өлтірді.

Грозный қаласы бәрін қайтаруға тым кеш,

Сіздің тыртықтарыңыз Грозный ешқашан жазылмайды.

Қайнаған жүрегімізде, Қатар түнде

Мәңгілік осылай қаласың.