Moliendo Cafè - Javier Solis

Cuando la tarde languidece y renacen las sombras

Y es la quietud de los cafetales vuelven a sentir

Esta tristòn canciòn de amor de la vieja molienda

Que en el letargo de la noche se escucha gemir

Una pena de amor, una tristeza

Lleva el zambo Manuel y en su amargura

Pasa incansable la noche moliendo cafe

Cuando la tarde languidece y renacen las sombras

Y es la quietud de los cafetales vuelven a sentir

Esta tristòn canciòn de amor de la vieja molienda

Que en el letargo de la noche se escucha gemir

Түстен кейін әлсіреп, көлеңке қайта туғанда

Және бұл кофе плантацияларының тыныштығын олар қайтадан сезінеді

Бұл ескі диірменнің мұңды махаббат әні

Түнгі летаргияда ыңылдаған дауысты естисің

Махаббат азабы, мұң

Замбо Мануэльді және оның ащылығын алыңыз

Ол түнді жалықпай кофе ұнтақтаумен өткізеді

Түстен кейін әлсіреп, көлеңке қайта туғанда

Және бұл кофе плантацияларының тыныштығын олар қайтадан сезінеді

Бұл ескі диірменнің мұңды махаббат әні

Түнгі летаргияда ыңылдаған дауысты естисің