17/32 - Ночные грузчики

Удивительно, но лет через пять, десять, пятнадцать

У меня будет глупая и симпатичная, может не первая жена

Я буду по графику есть, по графику напиваться

Дни будут для работы, ночи для сна

Если будет высшее образование, гуманитарный профиль

Тогда буду эрудированным обывателем,

Но все равно буду фыркать, попивая кофе

Как мой отец, как его приятели

Я перестану закрывать дверь туалета, не стесняясь жены

Потом начнет расти брюхо, и летом я буду вытирать со лба пот платком

И буду думать: удивительно же, но лет пять, десять, пятнадцать назад

Мою сложившуюся нынешнюю жизнь, я бы принял за ад

Удивительно, старый блокнот на родительской хате отрыв

Обнаружить, что вся моя жизнь описана в глупых стихах школьной поры

Откуда тот прыщавый юнец знал, как поседев, будет плакать навзрыд

Когда станут равно невыносимы внутренний и внешний миры

Удивительно, как я корчился самонадеянно

И снисходительно подростком поглядывая через года

Показывая самому себе фигу в щель во времени

«Эй ты, мещанин, тепла ли постель?

Вкусна ли еда?

Я вижу тебя, как облупленного, ты хоть вставляешь жене?

Как там твоя квартира собираешься или сделал ремонт?

Написал ли все что задумал?»

Дай угадаю, нет?

Вместо книг стихов у тебя уютненький огород

«Эй ты, тупоголовый пиздюк, маленькое говно»

Может если бы ты не заглянул сюда лет пятнадцать назад

Я бы сейчас в своей новой квартире спал бы без задних ног

Тыча сквозь белье в мягкое тело и видя во сне ламинат,

А не стоял бы, глядя на задний двор, в пять тридцать восемь утра

В центре кухни, на съемной квартире, не понимая

Ни правил, ни берегов, ни когда я успел проиграть

Наверное, скорчив эту гримасу, в юности ранней

Удивительно, старый блокнот на родительской хате отрыв

Обнаружить, что вся моя жизнь описана в глупых стихах школьной поры

Откуда тот прыщавый юнец знал, как поседев, будет плакать навзрыд

Когда станут равно невыносимы внутренний и внешний миры

Удивительно, сделав в семнадцать лет две татуировки

Обнаружить, что всю жизнь так и мечешься между буддой и Томом Йорком

Порываясь уйти в монастырь после попойки в гримерке

Я хотел их свести, но зачем?

Из себя ведь не выведешь того пацаненка

Бір ғажабы, бес, он, он бес жылда

Менің бірінші әйелім емес, ақымақ және әдемі болады

Мен кесте бойынша тамақтанамын, кесте бойынша мас боламын

Күндері жұмысқа, түндері ұйқыға арналады

Жоғары білім болса, гуманитарлық профиль

Сонда мен білімді қарапайым адам боламын,

Бірақ мен кофе ішіп отырып бәрібір иіскейтін боламын

Менің әкем сияқты, оның достары сияқты

Әйелімнен ұялмай, әжетхана есігін жабуды қоямын

Сосын қарын өсе бастайды, жазда маңдайымдағы терді орамалмен сүртемін.

Мен ойлаймын: бұл таңқаларлық, бірақ бес, он, он бес жыл бұрын

Мен қазіргі өмірімді тозақ ретінде қабылдайтын едім

Бір қызығы, ата-ананың үйіндегі ескі блокнот

Менің бүкіл өмірім мектептегі ақымақ өлеңдерде сипатталғанын біліңіз

Әлгі безеу жас қайдан білсін, сұрғылт болып, жылап жіберетінін

Ішкі және сыртқы дүниелер бірдей төзгісіз болып кеткенде

Мен менмендікпен қалай бұралғаным таң қалдырды

Және жылдар бойы жасөспірім ретінде немқұрайлы қарап

Уақыт аралықта өзін інжір етіп көрсету

«Әй, саудагер, төсек жылы ма?

Тағам дәмді ме?

Мен сені қабыршақ көремін, сен оны әйеліңе де жабыстырасың ба?

Сіздің пәтеріңіз қалай жүріп жатыр немесе жөндеу жұмыстары жүргізілді ме?

Сіз ойлағанның бәрін жаздыңыз ба?

Мен болжауға рұқсат етіңіз, жоқ па?

Поэзия кітаптарының орнына сізде жайлы кішкентай бақ бар

«Ей, сен, ақымақ кішкентай пизда, сен кішкентай ақымақ»

Мүмкін сіз он бес жыл бұрын бұл жерге қарамаған болсаңыз

Мен енді жаңа пәтерімде артқы аяғымсыз ұйықтайтын едім

Зығыр матаны жұмсақ денеге теуіп, түсінде ламинат көру,

Таңертеңгі бес отыз сегізде аулаға қарап тұрудың орнына

Асхананың ортасында, жалдамалы пәтерде, түсінбестік

Ешқандай ереже жоқ, жағалар жоқ, мен жеңіліп қалған кезде емес

Бәлкім, жастық шақтағы бұл өңі бар

Бір қызығы, ата-ананың үйіндегі ескі блокнот

Менің бүкіл өмірім мектептегі ақымақ өлеңдерде сипатталғанын біліңіз

Әлгі безеу жас қайдан білсін, сұрғылт болып, жылап жіберетінін

Ішкі және сыртқы дүниелер бірдей төзгісіз болып кеткенде

Керемет, он жеті жасында екі татуировкасы бар

Өмір бойы Будда мен Том Йорктың арасында болғаныңызды білу үшін

Киім бөлмесінде ішкеннен кейін монастырға баруға тырысады

Мен оларды біріктіргім келді, бірақ неге?

Ол баланы өзіңнен ала алмайсың