Праздник - Ночные грузчики

В жизни ищет смысл тот, кто жить и не начал

Ты собираешь пазл с кладбищенским пейзажем

Будний мелкий хастл, всегда мимо кассы

Быт — бесконечный пост, бытие — вечная пасха

Сюжет один, фабулы и не быть может

Это ты прожил день, или тобой день прожит

Кто жив по-настоящему, не задает вопросы

Ведь только те важны, что без ответов вовсе

Кто жив по-настоящему, плевал на настоящее,

А в будущее с прошлым не верит вообще

Бейся там, где стоишь, дорога — мираж

Свет в туманной дали, он от звезды погасшей

Лови ртом первый снег по пути на плаху

Если праздника нет, эта жизнь не нужна на хуй

Замри и умри, а теперь живи

Уже не отличая боли от любви

Обуглись, окуклись, и лети вверх

Бабочкой, среди фейерверков

Замри и умри, а теперь живи

Уже не отделяя боли от любви

Обуглись.

окуклись, и лети гордо

Бабочкой, с головой мертвой

Жизнь моя родина и есть, и я ее воспеваю, праздную

Трупы цепляются из-под земли, стреляют сигареты у ларька

Смотрят с экрана, тушат солнце, ссут на дымящиеся угли

Смерть — моя судьба, от любви до отрицания

Обиженного игнора, до восхищенной оды

Поражение неизбежно, каждое утро все заново

Я — распоротый пёс, она — любопытный доктор

Раны заживут, но не забывай боль, друг

Вспоминай, как горизонт манит

Как оживают блики в объятиях жарких рук

Не ищи логику этого странного пакта

Просто лови ртом снег по пути на плаху

Если праздника нет, эта жизнь не нужна на хуй

Не нужна на хуй

Танцуй и думай, ебись и плачь

Настоящий праздник обязан быть мрачным

Нет друзей и врагов, кроме жизни и смерти

Лети, утопая в пламени фейерверков

Думай и плачь, танцуй и ебись

Что еще остается, никому не спастись

Кричи и смейся, пока солнце не погаснет

Каждый день — подвиг, каждый день — праздник

Өмірде өмір сүрмейтін адам мән іздейді

Сіз зират пейзажы бар пазл құрастырдыңыз

Апта күндері шағын қарбалас, әрқашан кассадан өтіп кетеді

Өмір - бұл шексіз ораза, өмір - мәңгілік Пасха

Бір ғана сюжет бар, сюжет болуы мүмкін емес

Сіз күнді өмір сүрдіңіз немесе сіз күнді өмір сүрдіңіз

Кім шынымен тірі болса, сұрақ қоймайды

Өйткені, жауаптары жоқтар ғана маңызды

Кім шынымен тірі, түкіріңіз бүгінге,

Ал өткенмен болашаққа мүлде сенбейді

Тұрған жеріңде төбелес, жол – сағым

Тұманды қашықтықта жарық, ол сөнген жұлдыздан

Алғашқы қарды кесу алаңына бара жатқанда аузыңызбен ұстаңыз

Мереке болмаса, бұл өмірдің қажеті жоқ

Тоңып өл, енді өмір сүр

Енді қайғы мен махаббатты ажырата алмаймын

Қуырылған, қуырылған және ұшып кеткен

Көбелек, отшашу арасында

Тоңып өл, енді өмір сүр

Енді қайғыны махаббаттан ажыратпайды

Қуырылған.

қуыршақтанып, мақтанышпен ұшады

Өлі басы бар көбелек

Өмір менің Отаным, Мен оны жырлаймын, оны тойлаймын

Мәйіттер жер астынан жабысып, дүңгіршекке темекі атады

Экраннан қарау, күнді өшіру, түтін көмірге сину

Өлім менің тағдырым, махаббаттан бас тартуға дейін

Ренжіген елемеу, тамсанатын ода

Жеңілу сөзсіз, күнде таңертең бәрі қайталанады

Мен жыртылған итпін, ол қызық дәрігер

Жара жазылады, бірақ ауруды ұмытпа, досым

Көкжиек қалай шақыратынын есте сақтаңыз

Ыстық алақан құшағында жылтырақ қалай жанды

Бұл оғаш келісімнің логикасын іздемеңіз

Тек кесу блогына барар жолда аузыңызға қарды ұстаңыз

Мереке болмаса, бұл өмірдің қажеті жоқ

Керек емес

Би және ойлан, лас және жыла

Нағыз мереке мұңды болуы керек

Өмір мен өлімнен басқа дос пен дұшпан жоқ

Отшашулардың жалынына батып, ұшады

Ойлан және жыла, биле және трасса

Басқа не қалды, ешкімді құтқару мүмкін емес

Күн сөнгенше айқайлап күліңіз

Әр күн – ерлік, әр күн – мереке