Феникс - V стихий

Дни безмолвны и пусты,

Песком к ногам моим легли,

И на пути нет ни души.

Дни, нас разделили дни,

Я иду одна сквозь них,

Самой себе твердя —

Дыши…

Нет!

Я не держу тебя!

Власти нет в руках моих,

Лишь пепел и последний вздох.

Всё.

Ты — птица вольная!

Я отпущу тебя, любя.

Навек любя, как ты не смог!

Пусть догорит в тебе Любовь,

Верю я, вернется вновь

Птицей Феникс она.

Взмах её крыльев оградит

От разлук и от обид,

И воскреснет Любовь из огня.

Свет заката так манит,

Он не греет, но горит

Прикосновеньем губ твоих.

Мне одной надеждой жить больно,

Но тебя забыть

Мне никогда не суждено.

Пусть догорит в тебе Любовь,

Верю я, вернется вновь

Птицей Феникс она.

Взмах её крыльев оградит

От разлук и от обид,

И воскреснет Любовь из огня.

Күндер үнсіз, бос

Олар менің аяғыма құм төсеп жатты,

Ал жолда ешбір жан жоқ.

Бізді күндер, күндер ажыратты

Мен олардың арасынан жалғыз жүремін

Өзіме нық -

Тыныс алу...

Жоқ!

Мен сені ұстамаймын!

Билік менің қолымда емес,

Тек күл мен соңғы дем.

Барлығы.

Сен еркін құссың!

Мен сені жіберемін, махаббатым.

Мәңгілік ғашық, қалай болмассың!

Сізде махаббат жансын

Қайтып келетініне сенемін

Ол Феникс құсы.

Оның қанаттарының қағуы қорғайды

Бөлуден және қорлаудан,

Ал махаббат оттан көтеріледі.

Күннің батуы соншалықты тартымды

Ол қызбайды, бірақ күйеді

Сіздің ерніңіздің жанасуы.

Бір үмітпен өмір сүру жанымды ауыртады,

Бірақ сені ұмыт

Мен ешқашан тағдырлас емеспін.

Сізде махаббат жансын

Қайтып келетініне сенемін

Ол Феникс құсы.

Оның қанаттарының қағуы қорғайды

Бөлуден және қорлаудан,

Ал махаббат оттан көтеріледі.