Женщина - Краденое солнце

Я безногий и безрукий

Женщины смеются надо мной.

Некрасивый, с наглым взглядом,

Но в душе совсем я не такой!

Но в душе совсем я не такой!

Но в душе совсем я не такой!

Где бы взять такие крылья,

Чтоб взлететь на подоконник,

Где бы взять такие руки,

Чтоб касались бы земли,

Жил как птица в поднебесье

И хватал руками женщин,

И покуда солнце светит

Были б бабы все мои!

Были б бабы все мои!

Были б бабы все мои!

Но не любят меня дети

И плюют в меня старухи

Всё же я ещё надеюсь

Оторваться от земли

Голову просунув в петлю,

Взмою в небо, словно птица

Никогда мне не проститься,

Но я умер, как герой!

Но я умер, как герой!

Но я умер, как герой!

Мен аяқсыз және қолсызмын

Әйелдер маған күледі.

Ұсқынсыз, дөрекі көзқараспен,

Бірақ менің жүрегімде мен ондай емеспін!

Бірақ менің жүрегімде мен ондай емеспін!

Бірақ менің жүрегімде мен ондай емеспін!

Осындай қанатты қайдан аламын

Терезеге дейін ұшу үшін,

Мұндай қолдарды қайдан алуға болады

Жерге тию үшін

Аспандағы құстай өмір сүрді

Әйелдердің қолынан ұстады,

Ал күн жарқырап тұрғанша

Менің барлық әйелдерім сонда болар еді!

Менің барлық әйелдерім сонда болар еді!

Менің барлық әйелдерім сонда болар еді!

Бірақ балалар мені жақсы көрмейді

Ал кемпірлер маған түкіреді

Сонда да үміттемін

Жерден түс

Басын ілгекке тығып,

Аспанға құстай ұшамын

Мен ешқашан кешірмеймін

Бірақ мен батыр болып өлдім!

Бірақ мен батыр болып өлдім!

Бірақ мен батыр болып өлдім!