100 лет - 43ai

В данный момент меня волнует только одно

Что как-то широко ты открыл переднее окно машины

Стучит битло, рычит капот и в лобовое стекло

Врезаются мелкие капли, снизу шуршат протектором шины

Сделай по-громче мой друг

Покажи нам пределы колонок

Наша жизнь это гоночный круг

И никак по-другому

Раз-два, я передаю привет микрофону

Он самый верный психолог

Среди моих знакомых,

А Дейлам Карнеги пора бы на отдых!

Да у меня талант плести узоры

И выдумывать хохмы

Я — призрак ночного дозора

Под капюшоном кофты

Меня не волнуют толпы

Пробки

Очереди или заторы

Ведь только ночью

Город всасывает воздух через поры

И мне по-приколу светофоры и зебры дорожек

И мне по приколу этот ветерок по коже

Ты дырявишь кока-колу, стойкий запах бошек

Я вращал вокруг оси прибора мнения прохожих!

Приличную даму на вид в миг меняет шелест бумажек;

Я пишу стихи о любви, живя посреди многоэтажек

Вижусь с людьми, бываю в местах и даже больше

Мне кажется я с этим асфальтом срастаюсь кожей

И если я проснусь через 100 лет

Меня разбудит всё тот же тусклый фонарный свет

Всё те же блоки домов свитых из сотен бед

Қазіргі уақытта мені бір ғана нәрсе қызықтырады

Әйтеуір көліктің алдыңғы терезесін айқара ашып жібердің

Битл қағады, капюшон ырылдап, алдыңғы әйнекке түседі

Кішкентай тамшылар соғылады, доңғалақ протекторы төменнен сыбдырлайды

Оны қосшы досым

Бізге бағандардың шектерін көрсетіңіз

Біздің өміріміз – жарыс шеңбері

Және басқа ештеңе

Бір-екі, мен микрофонға сәлем беремін

Ол ең сенімді психолог

Менің достарымның арасында

Дейлс Карнегидің демалатын уақыты келді!

Иә, ою-өрнек тоқуға қабілетім бар

Және әзілдер ойлап табыңыз

Мен түнгі күзеттің елесімін

Свитердің капюшонының астында

Мен көп адамдар туралы ойламаймын

Кептеліс

Кезектер немесе кептеліс

Өйткені түнде ғана

Қала тері тесіктері арқылы ауаны сорып алады

Ал маған бағдаршамдар мен зебра жолдары ұнайды

Ал мен үшін, көңіл көтеру үшін, терідегі бұл жел

Сіз Кока-Колада тесіктер жасайсыз, бостардың тұрақты иісі

Өтіп бара жатқан адамдардың пікірлерін аспаптың осіне айналдырдым!

Сырт келбеті әдепті ханым қағаз сыбдырынан әп-сәтте өзгереді;

Мен зәулім үйлердің ортасында тұрып махаббат туралы өлеңдер жазамын

Мен адамдарды көремін, жерлерге барамын және одан да көп

Маған осы асфальтқа терімен сіңіп кеткен сияқтымын

Ал егер мен 100 жылдан кейін оянсам

Сол бір күңгірт шам мені оятады

Жүздеген қиыншылықтардан бұралған үйлердің бәрі бірдей блоктар