The Foggy Dew - The Davitts

As down the glen one Easter morn to a city fair rode I

There Armed lines of marching men in squadrons passed me by

No pipe did hum nor battle drum did sound it’s dread tatoo

But the Angelus bell o’er the Liffey swell rang out through the foggy dew

Right proudly high over Dublin Town they hung out the flag of war

'Twas better to die 'neath an Irish sky than at Sulva or Sud El Bar

And from the plains of Royal Meath strong men came hurrying through

While Britannia’s Huns, with their long range guns sailed in through the foggy

dew

But the bravest fell, and the requiem bell rang mournfully and clear

For those who died that Eastertide in the springing of the year

And the world did gaze, in deep amaze, at those fearless men, but few

Who bore the fight that freedom’s light might shine through the foggy dew

'Twas Britannia bade our Wild Geese go that small nations might be free

But their lonely graves are by Sulva’s waves or the shore of the Great North Sea

Oh, had they died by Pearse’s side or fought with Cathal Brugha

Their names we will keep where the fenians sleep 'neath the shroud of the foggy

dew

Ah, back through the glen I rode again and my heart with grief was sore

For I parted then with valiant men whom I never shall see more

But to and fro in my dreams I go and I’d kneel and pray for you,

For slavery fled, O glorious dead, When you fell in the foggy dew.

Бірде Пасха күні таңертең қала жәрмеңкесіне міндім

Сол жерде менің қасымнан эскадрильядағы марштың қарулы саптары өтті

Ешқандай түтік ызылдаған жоқ, барабан да естілмеді, бұл қорқынышты тату

Бірақ тұманды шық арқылы Лиффидің ісінуі кезінде Анджелустың қоңырауы естілді

Олар Дублин Таунының үстінде мақтанышпен соғыс жалауын іліп қойды

Сульва немесе Суд Эль-Барда өлгеннен гөрі, Ирландия аспанында өлген жақсырақ болды.

Король-Мэт жазығынан күшті адамдар асығыс өтіп жатты

Британдық ғұндар ұзақ қашықтықтағы зеңбіректерімен тұман арқылы жүзіп бара жатқанда

шық

Бірақ ең батыл құлады, ал қоңырау реквиемі қайғылы және анық соғылды

Жылдың көктемінде сол Пастерда қайтыс болғандар үшін

Әлем сол қорқынышты адамдарға таң қалды, бірақ аз

Бостандық нұры тұманды шық арқылы жарқырауы мүмкін деген күресті кім көтерді

«Британия біздің жабайы қаздарға кішігірім халықтар азат болуы мүмкін деп жіберді

Бірақ олардың жалғыз бейіттері Сульваның толқынында немесе Ұлы Солтүстік теңізінің жағасында.

О, олар Пирстің жанында өліп қалса немесе Катал Бругамен шайқаса ма?

Олардың атын                                                            

шық

Әй, мен тағы да атқа міндім, жүрегім мұңмен ауырды

Мен ол үшін мен оны ешқашан көрмеймін, мен ешқашан көп көрмеймін

Бірақ армандарымда мен бардым және сен үшін тізе бүгіп, дұға етемін,

Құлдық қашты, ей, даңқты өлі, Тұманды шыққа құлағанда.