Шестой лесничий - Алиса

Шестой лесничий мёртвого леса…

О, небеса!

Здесь не до смеха, не до фиесты

И не до сна.

Всех поднимая звонкою флейтой —

Тень под глаза —

Шестой лесничий, шестой лесничий

Что-то сказал.

Припев:

И заревели истошно глотки: «Всех причесать!»

И глохли тонкие перепонки: «Лечь!

Встать!»

А когда вышел грозный хозяин,

Нервно упали ниц.

Их спины стоили ровно столько,

Сколько пергамент лиц.

Припев:

И заревели истошно глотки: «Всех причесать!»

И глохли тонкие перепонки: «Лечь!

Встать!»

Не совладать с простым сюжетом —

Только каприз.

Нас поднимали во всю сонетом,

Мы же стремились вниз.

И имена героических песен,

Ваших тарелок слизь…

Шестой лесничий, шестой лесничий

Здесь, ну-ка, брысь!

Өлі орманның алтыншы орманшысы...

О, аспан!

Күлкіге уақыт жоқ, мерекеге уақыт жоқ

Және ұйықтар алдында емес.

Барлығын шырылдаған флейтамен көтеру -

Көз астындағы көлеңке

Алтыншы орманшы, алтыншы орманшы

Ол бірдеңе деді.

Хор:

Тамақтар жүректі сыздатып: «Бәрін тараңдар!»

Ал жұқа қабықтар саңырау болды: «Жат!

Тұр!»

Күшті шебер шыққан кезде,

Олар қобалжып құлап қалды.

Олардың арқалары да сондай құнды болды

Қанша пергамент беттері.

Хор:

Тамақтар жүректі сыздатып: «Бәрін тараңдар!»

Ал жұқа қабықтар саңырау болды: «Жат!

Тұр!»

Қарапайым сюжетпен айналыспаңыз -

Тек қыңырлық.

Толық сонетте өстік,

Біз төменге ұмтылдық.

Ал батырлар жырларының аттары,

Сіздің табақтарыңыз балшық...

Алтыншы орманшы, алтыншы орманшы

Міне, кел, скакат!