Осень - 25/17, Женя Ефимова

Мой голос сел, как киллер на ПЖ

Некуда бежать, я говорил уже

Поймёт лишь тот, с кем один культурный код

Урри, Урри, что случилось, мандарины в Новый год

Культурный кот всё ходит по цепи кругом

Идёт налево — зона, а повернёт — дурдом

Люди на сейлах покупают летнюю одежду

Что это — жадность, или у них есть надежда

Дожить до весны

Сладкой ватой облака окутают сады

Дожить до весны

Я бы тоже так хотел, любимая, а ты?

Я хотел бы это всё стереть ластиком

Оставить, ну, где-то треть с хвостиком

Тут не виноваты ни ты и не я

Ведь ты такая, как и я, ранетая

В голову, в сердце, в печень

Давай мы друг друга подлечим

В голову, в сердце, в печень

Поцелуй меня, Сын Человечий

Осень, умирать не страшно

Рёбра дух покинет, как кокон

Осень, ты слышишь, злой век наш

Долбит так назойливо в окна

Веткой голой, как правда

Детка, нам пожить ещё надо

Детка, нам пожить ещё надо

Нам пожить ещё надо

Так и живем, ища наши сокровища

В дремучей чаще, а там чудовища

И чашу пью до дна, а там на дне видна

Моя душа, давай, подлей вина

Самым чистым спиртом, да самым грязным матом

В процессе флирта расщепляли мир на атомы

Потерявши буйну голову, паспорт, совесть

Свой язык пришил в колокол — не успокоюсь

Сотку из загашника по Советской улице

Пьяным кричу "Калашников" под фильм Кустурицы

Загадки не разгаданы, ответы не получены

И раз за разом гады мы, бытом измучены

Вчера ко мне пришла осень, села на колени

Теперь ты понял, матросик, в чем суть явлений

Люди на коже планеты всего лишь лишай

Стригущий монеты, дальше — сам решай

Осень, умирать не страшно

Рёбра дух покинет, как кокон

Осень, ты слышишь, злой век наш

Долбит так назойливо в окна

Веткой голой, как правда

Детка, нам пожить ещё надо

Детка, нам пожить ещё надо

Нам пожить ещё надо

Осень, умирать не страшно

Рёбра дух покинет, как кокон

Осень, ты слышишь, злой век наш

Долбит так назойливо в окна

Веткой голой, как правда

Детка, нам пожить ещё надо

Детка, нам пожить ещё надо

Нам пожить ещё надо

Осень, умирать не страшно

Рёбра дух покинет, как кокон

Осень, ты слышишь, злой век наш

Долбит так назойливо в окна

Веткой голой, как правда

Детка, нам пожить ещё надо

Детка, нам пожить ещё надо

Нам пожить ещё надо

Даусым ұйқы безіне өлтірген адам сияқты отырды

Қашатын жерім жоқ, мен әлдеқашан айттым

Бір мәдени кодпен түсінетіндер ғана

Асығыңыз, асығыңыз, не болды, Жаңа жыл қарсаңында мандариндер

Мәдени мысық тізбекті айналып жүре береді

Солға барады - аймақ, ал бұрылады - жындыхана

Сатушылар жазғы киімдерді сатып алады

Бұл ашкөздік пе, әлде оларда үміт бар ма

көктемге дейін өмір сүреді

Бақшаларды мақта кәмпит бұлттары орап алады

көктемге дейін өмір сүреді

Мен де соны қалаймын, махаббатым, ал сен бе?

Мен мұның бәрін өшіргішпен өшіргім келеді

Қалдырыңыз, жақсы, шамамен үштен бірін ат құйрығымен қалдырыңыз

Оған сен де, мен де кінәлі емеспін.

Өйткені, сен мен сияқтысың, жаралысың

Бас, жүрек, бауыр

Бір-бірімізді емдей білейік

Бас, жүрек, бауыр

Мені сүйші Адам Ұлы

Күз, өлу қорқынышты емес

Піллә сияқты қабырғадан рух кетеді

Күз, естисің бе, біздің зұлым заман

Терезелерге қатты соғады

Шындық сияқты жалаңаш бұтақ

Балам, біз әлі де өмір сүруіміз керек

Балам, біз әлі де өмір сүруіміз керек

Бізге әлі де өмір сүру керек

Сондықтан біз өз қазынамызды іздеп өмір сүреміз

Тығызда жиі және құбыжықтар бар

Мен шыныаяқты түбіне дейін ішемін, ал түбінде сіз көре аласыз

Жаным, кел, шарап қос

Ең таза алкоголь, бірақ ең лас төсеніш

Флирт процесінде олар әлемді атомдарға бөлді

Зорлық-зомбылық басынан, төлқұжатынан, ар-ұжданынан айырылған

Мен тілімді қоңырауға тігіп қойдым - мен тынышталмаймын

Советская көшесі бойындағы қоймадан тоқыма

Кустурица фильмінің астында «Калашников» деп айқайлаған мас

Шешілмеген жұмбақтар, жауаптар алынбады

Ал біз өмірден шаршаған бейбақпыз

Кеше күз келді маған, Тізерлеп отырды

Енді түсіндің, теңізші, құбылыстардың мәні неде

Планетаның терісіндегі адамдар жай ғана қыналар

Монета қырқушы, содан кейін өзіңіз шешіңіз

Күз, өлу қорқынышты емес

Піллә сияқты қабырғадан рух кетеді

Күз, естисің бе, біздің зұлым заман

Терезелерге қатты соғады

Шындық сияқты жалаңаш бұтақ

Балам, біз әлі де өмір сүруіміз керек

Балам, біз әлі де өмір сүруіміз керек

Бізге әлі де өмір сүру керек

Күз, өлу қорқынышты емес

Піллә сияқты қабырғадан рух кетеді

Күз, естисің бе, біздің зұлым заман

Терезелерге қатты соғады

Шындық сияқты жалаңаш бұтақ

Балам, біз әлі де өмір сүруіміз керек

Балам, біз әлі де өмір сүруіміз керек

Бізге әлі де өмір сүру керек

Күз, өлу қорқынышты емес

Піллә сияқты қабырғадан рух кетеді

Күз, естисің бе, біздің зұлым заман

Терезелерге қатты соғады

Шындық сияқты жалаңаш бұтақ

Балам, біз әлі де өмір сүруіміз керек

Балам, біз әлі де өмір сүруіміз керек

Бізге әлі де өмір сүру керек