Сибирский марш - 25/17

Шпоры впились в бока, слышны крики: «В галоп!»

Закусив удила, под бичи ставим лоб.

Горб растет с каждым днем, на лице след ярма.

Разглядел бы надежду в глазах легендарный Ермак.

За стеною — стена, за бедою — беда.

А сдыхать не дают — вот твоя лебеда.

Роль довеска калечит хуже всяких цепей.

Ересь треплет мозги от Оби до Аргунских степей.

Говорят — когда плачешь, то легче терпеть.

Ну, а коли нет слёз, путь один — надо петь.

Связки стянуты в узел, от бессилия пьем.

Но сомнения — стоит ли жить?

Не колеблясь убьем.

Наша матерь — Сибирь, а Урал нам отец.

Здесь зубами скрипят, когда медом льет льстец.

Десна кровоточат, в пыль истерлись клыки.

Гнев лишает сна затхлых берлог, —

Мы точим штыки.

Нам пресытило тлеть, затрещали горбы.

Мы готовы гореть, скулы сводит: «В дыбы!»

В ваших силах умелой рукой пламя сбить.

Но когда умрут наши костры, вас станет знобить.

Породнил нас январь, ритуал был не нов.

Слышишь, брат, мы простились, чтоб свидеться вновь.

Мы пытаемся встать, не мешайте нам встать.

Вы сосали из нас столько лет,

Пришло время — отдать!

Шпорлар бүйірлерінен қазылған, айқайлар естіледі: «Жүгіріңдер!».

Тістеп алған соң, маңдайымызды қамшының астына қойдық.

Өркеш күнде өседі, бетінде қамыттың ізі бар.

Аты аңызға айналған Ермактың көзінен үміт көрген болар едім.

Қабырғаның арты – қабырға, бәленің арты – пәле.

Бірақ олар тыныс алуға мүмкіндік бермейді - міне, сіздің квиноа.

Қосымшаның рөлі кез келген тізбектерге қарағанда нашарлайды.

Жамандық Обьтан Аргун даласына дейін миды шайқайды.

Жыласаң шыдау оңай дейді.

Жарайды, егер көз жасы болмаса, бір ғана жол бар - ән айту керек.

Байланыстар түйінге байланған, біз импотенциядан ішеміз.

Бірақ күмән - бұл өмір сүруге тұрарлық па?

Біз өлтіруден тартынбаймыз.

Анамыз – Сібір, ал Жайық – әкеміз.

Мұнда смузи бал құйғанда тістерін қайрайды.

Тіс қанды, азу тістері тозаң болып тозған.

Ашу көгерген ұяларды ұйқыдан айырады, -

Біз штыктарды қайраймыз.

Түтіндеп шаршадық, дөңес сықырлады.

Біз күйіп қалуға дайынбыз, бет сүйектері қысқарады: «Артында!»

Жалынды шебер қолмен түсіру сіздің қолыңызда.

Бірақ біздің оттарымыз сөнгенде сен қалтырайсың.

Қаңтар бізді біріктірді, ырым жаңалық емес еді.

Тыңдашы, ағайын, қайта көрісу үшін қоштасқанбыз.

Біз тұруға тырысамыз, тұруымызға кедергі болмаңыз.

Бізді қанша жыл бойы сорып жібердің

Қайтару уақыты келді!