Луна - 25/17

Забей мне тушью тело...

Забей мне тушью тело,

боль это честно,

не жалей ни меня, ни иглы, братан,

не оставь там живого места.

Всё, где была она, все её пальцы, губы

в коже моей утонули, бей,

остальное исправят

молитва и Лагавулин.

Вчера я проснулся от лунного света

и понял, что всё ещё болен,

луна, ухмыляясь, крошила во тьму

кристаллы космической соли.

Невидимый доктор ушёл в запой

и забыл пациента -

того, кто пули встретил собой,

защищая плаценту.

Убегая по росе в туман

к неизведанным краям,

ты меняла на монеты цыганам остатки тепла.

Я опять луне не заплатил, в руке камея,

лежу в траве, необратимо каменея.

Миллион, миллион, миллион, миллион алых капель... я

видимо, видимо, видимо, твой расходный материал.

Маленькой, но очень гордой луне

не хочется быть одной, а мне

не хочется видеть окно, даже во сне делиться с ней.

Не смотри, как будто я тебе должен,

ты молода, но та, что рядом, моложе.

Ты так одинока среди

древних и мудрых светил,

но то, что внутри под семью замками сидит,

прошу, не буди.

А где-то на Лысой горе

в котле варят горе, и вскоре

мы пригубим его, после выпьем до дна, до дна.

Где-то на Лысой горе

в котле варят горе, и вскоре

я волком завою, когда прикажет луна,

когда прикажет луна.

Пройдусь по коже наждачкою,

нежданчиком к тебе с подначкою,

смотри, я стёр твоё имя, боль,

но ты больше не владеешь мной,

как и эта луна-глазунья.

Я лечу себя сам от безумия

белым, белым, белым хлебом,

мякишем и горелым камышом.

Как шомполом тебя напополам,

какая Шамбала, когда меж ног напалм.

Всхлип, взмок, вскрик, дыбом клок,

ааай, в пене клык, и я почти напал.

Голышом, голышом ты танцуешь, я ушёл,

голышом, голышом ты танцуешь, я ушёл.

Не пиши мне - как отрезал -

сообщения.

Левый кипиш, я на трезвом,

только шень и я.

Град мой Китеж антитезой,

ведьма, не мешай,

ты похитишь силу жезла,

сердце мальчиша.

Брит мой череп,

вбит в гроб черен,

чёрен, чёрен, чёрен ворон,

ты влетаешь в окно моё вором,

и опять голоса поют хором.

Голышом, голышом ты танцуешь, хорошо,

голышом, голышом ты танцуешь, хорошо.

Где-то на Лысой горе

в котле варят горе, и вскоре

мы пригубим его, после выпьем до дна, до дна.

Где-то на Лысой горе

в котле варят горе, и вскоре

я волком завою, когда прикажет луна,

когда прикажет луна.

Денемді тушьмен толтыр...

Денемді тушьмен толтыр

ауыртпалық адал

мені де, инені де аяма, ағайын

онда орын қалдырмаңыз.

Ол болған жерде бәрі, саусақтары, ерні

Теріме батып, ұрып-соғып,

қалғаны жөнделеді

дұға және Лагавулин.

Кеше мен ай сәулесінен ояндым

мен әлі ауырып жатқанымды түсіндім,

ай, жымиып, қараңғылыққа батты

ғарыштық тұз кристалдары.

Көрінбейтін дәрігер ішіп-жеп кетті

және науқасты ұмытып кетті -

оқтарды өзімен қарсы алған,

плацентаны қорғау.

Шық арқылы тұманға қашу

белгісіз жерлерге

Қалған жылуды сығандарға тиынға ауыстырдың.

Мен айға тағы да төлемедім, қолымда камо,

Мен шөпте жатырмын, қайтымсыз таспен.

Миллион, миллион, миллион, миллион қызыл тамшылар... I

шамасы, шамасы, сіздің жұмсалатын материалыңыз.

Кішкентай, бірақ өте мақтаншақ ай

Мен жалғыз қалғым келмейді, бірақ мен

Мен онымен бөлісу үшін түсімде де терезені көргім келмейді.

Мен саған қарыз емеспін деп қарама

сен жассың, ал қасыңдағы адам жас.

Арасында жалғызсың

ежелгі және дана ғұламалар,

бірақ жеті құлыптың астындағы нәрсе отырады,

өтінемін оянба.

Ал Таз Таудың бір жерінде

қайғы қазанда қайнап, көп ұзамай

сосын ішеміз, түбіне дейін, түбіне дейін.

Тақыр тауда бір жерде

қайғы қазанда қайнап, көп ұзамай

Ай бұйырса қасқырдай айқайлаймын

ай бұйырған кезде.

Мен теріге зімпарамен өтемін,

сізге тосын сый,

Қарашы, мен сенің атыңды өшірдім, ауырсыну,

бірақ сен енді маған ие емессің

мына қуырылған ай сияқты.

Мен өзімді ақылсыздықтан емдеймін

ақ, ақ, ақ нан,

үгінділер мен күйдірілген қамыстар.

Сіздің жартыңыздағы қоздырғыш сияқты,

қандай Шамбала, аяқтың арасында напальма болғанда.

Жылау, жылау, жылау, мұңды,

ахх, көбікте азу бар, мен шабуылдадым.

Жалаңаш, жалаңаш билейсің, мен кеттім

жалаңаш, жалаңаш сен билейсің, мен кеттім.

Маған жазбаңыз - үзілгендей -

хабарлар.

Сол кипіш, мен байсалдымын,

тек Шен екеуміз.

Менің Китеж қаласым қарсы,

бақсы, мазалама

сіз таяқтың күшін ұрлайсыз,

жігіттің жүрегі.

Менің бас сүйегімді брит

қара табытқа айдалды,

қара, қара, қара қарға,

Сіз менің тереземе ұры болып ұшасыз,

тағы да дауыстар қосылып ән салады.

Жалаңаш, жалаңаш билейсің, жарайды

жалаңаш, жалаңаш билейсің, жарайды.

Тақыр тауда бір жерде

қайғы қазанда қайнап, көп ұзамай

сосын ішеміз, түбіне дейін, түбіне дейін.

Тақыр тауда бір жерде

қайғы қазанда қайнап, көп ұзамай

Ай бұйырса қасқырдай айқайлаймын

ай бұйырған кезде.