Свои - Любэ

В углу губ папироска подрагивала,

Он давился, но пил нам счастливым на зло;

Вся честная пивная понять не могла,

От чего его так развезло.

Это душу не жизнь искалечила,

Не с обиды, братишка, я пью.

Я искал в этом городе женщину,

Ту, единственную свою.

Я искал в этом городе женщину,

Ту, единственную свою.

Поначалу, наверное, молод был,

Много было, сам знаешь, чего;

Были встречи и были проводы,

Не хватало всегда одного.

От судьбы получая затрещины,

Вот он я, сам не свой на своём стою;

Я ищу в этом городе женщину,

Ту, единственную свою.

Я ищу в этом городе женщину,

Ту, единственную свою.

Даже тени обрыдлой тоски не нашел,

Когда вывернул наизнанку нутро,

Пустота и такая, что нехорошо,

Словно зря сорок лет прошло.

Как яйцо, в руке раздавил стакан,

И провел всей ладонью в стекле да в крови.

По лицу моему чуешь, какой обман

В тех, которые не свои.

И от всей души на весь зал заржал,

Так, что скулы чужим от обиды свело;

Каждый биться желал, потому что не знал,

От чего его так развезло.

Я уже любой настоящей рад,

С мясом рву лады, режься в кровь струна;

Понимаешь, брат, ты всё понимаешь, брат,

Без своих нам здесь всем хана.

Понимаешь, брат, ты всё понимаешь, брат,

Без своих нам здесь всем хана.

Подожди, он скамью отстранил и встал,

Заплатил, отвернувшись, меня за плечо потрепал

И побрел, как домой, на ближайший вокзал,

Будто верный маршрут он знал.

Что-то встало, как ком, поперек души,

Вдруг мне некуда стало спешить,

Шаг от пропасти до таких вершин,

Что опять захотелось жить.

Я хотел окликнуть его, догнать,

Чтобы верный спросить маршрут.

Женщин тех, что хотят и умеют ждать,

Тех, которых ищут, и пьют.

От судьбы получая затрещины,

Вот он я, сам не свой на своём стою.

Я ищу в этом городе женщину,

Ту, единственную свою.

Я ищу в этом городе женщину,

Ту, единственную свою.

Еріннің бұрышында темекі дірілдеп,

Ол тұншығып қалды, бірақ ол бізге зұлымдық үшін қуана ішті;

Барлық адал паб түсіне алмады

Оны сонша ренжіткен не.

Жанды шалдыққан өмір емес,

Реніштен емес, ағайын, ішемін.

Мен осы қаладан әйел іздедім

Жалғыз, жалғыз.

Мен осы қаладан әйел іздедім

Жалғыз, жалғыз.

Басында жас болсам керек

Көп болды, сіз білесіз бе;

Кездесулер болды, қоштасулар болды,

Әрқашан біреуі жетіспейтін.

Тағдырдың соққысынан,

Міне, мен өз басым емеспін;

Мен осы қаладан әйел іздеймін

Жалғыз, жалғыз.

Мен осы қаладан әйел іздеймін

Жалғыз, жалғыз.

Сағыныштың көлеңкесін де таппадым,

Ішін сыртқа айналдырғанда,

Бостық және ол жақсы емес,

Қырық жыл босқа өтіп кеткендей.

Жұмыртқадай қолымдағы стақанды ездім,

Және ол бүкіл алақанын стақанға және қанға жұмсады.

Менің жүзімнен қандай алдау екенін сезесің

Олардыкі еместерде.

Менің жүрегімнен ол бүкіл залға ыңғайлады,

Өкпеден бейтаныс адамдардың бет сүйектері мыжылғандай;

Білмейтіндіктен бәрі соғысқысы келді

Оны сонша ренжіткен не.

Мен кез келген шынайыға ризамын

Етпен жіптерді жыртамын, жіпті қанға кесемін;

Түсінесің, аға, бәрін түсінесің, аға,

Өзіміздікі болмаса, бәріміз осында ханбыз.

Түсінесің, аға, бәрін түсінесің, аға,

Өзіміздікі болмаса, бәріміз осында ханбыз.

Күте тұрыңыз, ол орындықты шешіп, орнынан тұрды,

Төлеп, бұрылып, иығымнан қағып алды

Үйге, жақын маңдағы станцияға дейін кезіп,

Ол дұрыс жолды білгендей.

Бір нәрсе көтерілді, түйір сияқты, жанның үстінен,

Кенет менің асығар жерім қалмады,

Тұңғиықтан осындай шыңдарға бір қадам,

Мен қайтадан өмір сүргім келді.

Мен оған қоңырау шалғым келді, қуып жетемін,

Дұрыс жолды сұрау үшін.

Күтуді қалайтын және күтетін әйелдер,

Іздеген және мас болғандар.

Тағдырдың соққысынан,

Міне, мен жалғыз тұрмаймын.

Мен осы қаладан әйел іздеймін

Жалғыз, жалғыз.

Мен осы қаладан әйел іздеймін

Жалғыз, жалғыз.