Le Galèrien - Yves Montand

C’est à l’aube, c’est à l’aube qu’on achève les blessés

Qu’on réveille les condamnés qui ne reviendront jamais

C’est à l’aube, c’est à l’aube, à l’heure triste où le jour point

Qu’on regarde son destin dans les yeux

À la croisée des chemins, les hommes crispent leurs poings

Pour l’adieu, c’est à l’aube, c’est à l’aube de demain

C’est à l’aube, c’est à l’aube que se meurent les amours

Que l’on renie les «toujours"quand va se lever le jour

C’est à l’aube, c’est à l’aube, à l’heure triste où le jour point

Qu’on se blottit dans un coin, malheureux

C’est l’heure où ma main cherche vainement ta main

D’homme heureux, c’est à l’aube, c’est à l’aube de demain

Mais à l’aube, mais à l’aube, renaissent tous les espoirs

Et l’amour des grands départs vers les mondes de l’espoir

Mais à l’aube, mais à l’aube, au matin de nos destins

S'éveillent des lendemains merveilleux

Dans la gloire du matin, j’ai le monde dans ma main

Ah !

Mon Dieu, car c’est l’aube, car c’est l’aube, c’est demain !

Таң ата, таң ата жаралыларды бітіреміз

Ешқашан қайтып келмейтін сотталғандарды оят

Таң атты, таң атты, Күн ашар мұңлы сағатта

Оның тағдырына көзімізбен қараймыз

Жол қиылысында ерлер жұдырық түйеді

Қоштасу үшін таң атты, ертең таң

Таң атқанда, ғашықтар өлетін таң ата

Біз күн туатын «әрқашанды» жоққа шығарамыз

Таң атты, таң атты, Күн ашар мұңлы сағатта

Бір бұрышта тығылып жатқанымыз бақытсыз

Қолым босқа қолыңды іздейтін уақыт

Бақытты адамның, таң атты, ертең таң

Бірақ таң ата, бірақ таң ата барлық үміт қайта туады

Үміт әлемдеріне қарай ұлы кетудің махаббаты

Бірақ таң ата, бірақ таң ата, тағдырларымыздың таңы

Керемет ертеңгі күндерді оятыңыз

Таң атаулыда дүние қолымда

Ах!

Тәңірім, таң атқаны үшін, таң атқандықтан, ертең!