Весна - Зга

Мы ждали весны так долго,

Что забыли, чего же мы ждём.

И когда из-за туч вышло солнце,

Мы только закрыли глаза,

Продолжая мечтать о своём.

Все вышли на солнце,

Мы грелись у печки,

Часы на комоде сломались ещё в феврале.

Мы все так привыкли

Держать равновесье на льду,

Что нам трудно ходить по обычной земле.

И этот удар — наступленье весны —

Весьма ощутимо нарушил привычный покой.

И кто-то с горя запил,

Кто-то просто свихнулся,

И лишь единицы сумели остаться собой.

Нашли в себе силы

Принять перемены,

Вошли в своё время, стряхнули остатки сна.

И самый смелый сказал:

«В это трудно поверить,

Но мир оживает и, видимо, это весна.

Мир оживает… Вы видите?

Это весна.

Біз көктемді көптен бері күттік

Біз нені ұмыттық, нені күтіп отырмыз.

Күн бұлттардың артынан шыққанда,

Біз жай ғана көзімізді жұмдық

Өзіңіз туралы армандауды жалғастырыңыз.

Барлығы күн сәулесіне шықты

Біз пешке жылындық,

Ақпан айында шкафтағы сағат сынды.

Біз бәріміз үйреніп қалғанбыз

Мұзда тепе-теңдікті сақтаңыз

Бізге қарапайым жер бетінде жүру қиын.

Ал бұл соққы - көктемнің басталуы -

Әдеттегі тыныштықты айтарлықтай бұзды.

Ал біреу қайғыдан ішкен,

Біреу жынды болды

Ал кейбіреулері ғана өздерін сақтай алды.

Біз өзімізден күш таптық

Өзгерісті қабылдаңыз

Уақытында кірдік, ұйқының қалдықтарын сілкіп тастадық.

Ал ең батыры:

«Сену қиын,

Бірақ дүние тіріліп келе жатыр, шамасы, көктем.

Дүние өмірге келеді... Көрдің бе?

Бұл көктем.