Свет в конце туннеля - Зга

Толчок в плечо, горит сигнал.

От пустоты темно в глазах.

Ещё чуть-чуть — разбег так мал!

Лететь мешает вязкий страх.

Кругом темно, куда ни ткни,

Такое мне не по зубам.

Спаси, помилуй, сохрани,

Ты видишь сам — я всё отдам

За свет в конце туннеля.

По направляющей имён

Скольжу всё дальше в облака.

Но кто-то встал передо мной,

И сразу — цепи на руках.

— Кто ты такой?

Уйди с пути.

Не загораживай подъём.

Нам не взлететь с тобой вдвоём.

Ищи свой способ и лети

На свет в конце туннеля.

А он хохочет мне в лицо:

— Иди, гуляй перед концом.

Ведь от меня не улететь…

— Да кто ты?

— Так что, пора?

Уже сейчас?

Позволь хоть спеть в последний раз.

А смерть глядит и говорит:

— Да нет, не бойся, не горит.

И тихо шепчет, как в бреду:

— Когда попросишь, я приду…

И замирает страшный смех,

И в темноте горит для всех

Свет в конце туннеля.

свет в конце…

декабрь/1992

Иықта итеру, сигнал қосулы.

Бостандықтан көзге қараңғы.

Тағы да - жүгіру өте аз!

Fly тұтқыр қорқыныштың алдын алады.

Айналаң қараңғы, қайда барсаң да,

Бұл менің талғамыма сай емес.

Сақтау, рақым ету, сақтау

Өзіңіз көресіз - мен бәрін беремін

Туннельдің соңындағы жарық үшін.

Атаулар бойынша

Мен одан әрі бұлттарға қарай сырғанап барамын.

Бірақ менің алдымда біреу тұрды

Және бірден - қолдардағы шынжырлар.

- Сен кімсің?

Жолдан кет.

Лифтке тосқауыл қоймаңыз.

Біз сенімен бірге ұша алмаймыз.

Жолыңды тауып, ұш

Туннельдің соңындағы жарыққа.

Ол менің бетіме күліп:

- Бар, соңына дейін жүр.

Өйткені, сен менен ұшып кете алмайсың...

— Иә, сен кімсің?

— Сонымен, уақыт болды ма?

Енді?

Соңғы рет ән айтайын.

Ал өлім қарап тұрып:

– Жоқ, қорықпа, күймейді.

Және делирийдегідей ақырын сыбырлайды:

-Сұрасаң келемін...

Ал қорқынышты күлкі өшеді,

Ал қараңғыда ол барлығына жанады

Туннельдің соңында жарық.

соңында жарық...

желтоқсан/1992 ж