24 Monate - Zate

Wie man denkt, vielleicht hab' ich 24 Monate gepennt

Ich wach' nicht auf, weil ich weiß, es ist nicht echt

Kann nix sagen außer, «Vielleicht haben sie recht»

Und ich hatte einfach Pech und die Zeit hat sich gerächt

Vielleicht haben sie alle recht

Und das Auto, was wir fuhr’n, ist vor Monaten gecrasht

Vielleicht hatten wir nur Pech, vielleicht halten wir das aus

Wenn die Probleme komm’n bei Nacht, dann schalt das Licht halt nicht mehr aus

Jeder Sturm wütet im Haus, deswegen kam ich selten heim

Und schaute weg, wenn du mir schreibst, so soll es eigentlich nicht sein

Denn war ich da, war’n wir allein, behaupten Mauern wär'n ein Stein

Wenn man im Glashaus, dann wird selbst jeder Kiesel zu dei’m Feind

Aber alles gut, kein Drama, wenn die ganze Welt uns zuschaut

Geht 'ne andre Tür auch auf, wenn man die erste Tür doll zuhaut?

Oder hört man uns noch streiten, wenn man all das nicht mehr hochholt?

Oder ist man schon am Ziel, wenn man nicht losläuft?

Ich weiß nicht

Es gibt wirklich viele Fragen, die mich quäl'n

Sind Probleme denn schon fort, wenn man es schafft, sie nicht zu seh’n?

Sind wir wirklich so sehr anders, seit wir beide uns nicht kenn’n?

Oder war’n wir uns nie fremd und es ist anders, wie man denkt?

Vielleicht hab' ich 24 Monate gepennt

Ich wach' nicht auf, weil ich weiß, es ist nicht echt

Kann nix sagen außer, «Vielleicht haben sie recht»

Und ich hatte einfach Pech und die Zeit hat sich gerächt

Vielleicht hab' ich 24 Monate gepennt

Ich wach' nicht auf, weil ich weiß, es ist nicht echt

Kann nix sagen außer, «Vielleicht haben sie recht»

Und ich hatte einfach Pech und die Zeit hat sich gerächt

Vielleicht haben sie alle recht

Und ich hab' einfach schlecht geschlafen und kein’n da, der mich grad weckt

Vielleicht hatte ich nur Pech, vielleicht einfach keine Zeit

Um das zu finden, was du brauchst, haben 24 nicht gereicht

Vielleicht war es auch nicht falsch, nur nicht gut genug geplant

Denn es konnt ja keiner ahn’n, dass du und ich so war’n

Vielleicht heilt die Zeit auch Wunden, sodass alles doch zu geh’n scheint

Aber heilt die Zeit auch Wunden, wenn der Zeiger plötzlich steh’n bleibt?

Sag mir, bist du jemand anders, wenn dich niemand draußen kennt?

Oder sind Sorgen wirklich fort ab dem Moment, wo man sich trennt?

Gegensätze zieh’n sich an, doch ist nicht fair, wenn einer kämpft

Ist das Funkeln denn noch da, wenn es nicht glänzt?

Ich weiß nicht

Es gibt wirklich viele Fragen, die mich quäl'n

Vielleicht warst du ja auch blind und hast mich Jahre nicht geseh’n

Aus den Augen, aus dem Sinn, seit wir beide uns nicht kenn’n

Oder war’n wir uns nie fremd und es ist anders, wie man denkt?

Vielleicht hast du 24 Monate gepennt

Und wachst nicht auf, weil du weißt, es ist nicht echt

Kannst nix sagen außer, «Vielleicht haben sie recht»

Und du hattest einfach Pech und die Zeit hat sich gerächt

Vielleicht hab' ich 24 Monate gepennt

Ich wach' nicht auf, weil ich weiß, es ist nicht echt

Kann nix sagen außer, «Vielleicht haben sie recht»

Und ich hatte einfach Pech und die Zeit hat sich gerächt

Сіз ойлағандай, мен 24 ай ұйықтадым

Мен оянбаймын, өйткені оның шындық емес екенін білемін

«Мүмкін сен дұрыс шығарсың» дегеннен басқа ештеңе айта алмаймын.

Ал менің жолым болмай, уақыт өз есесін қайтарды

Мүмкін оларда бәрі дұрыс шығар

Ал біз айдап келе жатқан көлік айлар бұрын апатқа ұшырады

Бәлкім, жолы болмай қалған шығар, бәлкім оны жеңе алармыз

Мәселелер түнде пайда болса, енді жарықты өшірмеңіз

Үйде әр боран соғады, сондықтан мен үйге сирек келетінмін

Маған хат жазғанда басқа жаққа қарады, олай болуы керек емес

Өйткені мен сонда болған кезде біз жалғыз қалдық, қабырғалар тас болды

Егер сіз шыны үйде тұрсаңыз, тіпті әрбір тас сіздің жауыңызға айналады

Бірақ бәрі жақсы, бізді бүкіл әлем көріп тұрған драма жоқ

Бірінші есікті қатты тарсылдатқанда басқа есік ашылады ма?

Әлде осының бәрін қозғамасаң, әлі де біздің айтысымызды естіп жүрсің бе?

Немесе жүгіруді бастамасаңыз, мақсатыңызға жеттіңіз бе?

Мен білмеймін

Шынымен де мені мазалайтын сұрақтар көп

Сіз оларды көрмеген кезде проблемалар жойылды ма?

Екеуміз бір-бірімізді танымайтындықтан, шынымен де бір-бірінен ерекшеленеміз бе?

Немесе біз ешқашан бөтен болған емеспіз және бұл сіз ойлағаннан басқаша ма?

Мүмкін мен 24 ай ұйықтадым

Мен оянбаймын, өйткені оның шындық емес екенін білемін

«Мүмкін сен дұрыс шығарсың» дегеннен басқа ештеңе айта алмаймын.

Ал менің жолым болмай, уақыт өз есесін қайтарды

Мүмкін мен 24 ай ұйықтадым

Мен оянбаймын, өйткені оның шындық емес екенін білемін

«Мүмкін сен дұрыс шығарсың» дегеннен басқа ештеңе айта алмаймын.

Ал менің жолым болмай, уақыт өз есесін қайтарды

Мүмкін оларда бәрі дұрыс шығар

Ал мен жай ғана нашар ұйықтадым, мені оятатын ешкім болмады

Мүмкін менің жолым болмады, мүмкін уақытым болмады

Қажетті нәрсені табу үшін 24 жеткіліксіз болды

Мүмкін бұл дұрыс емес, жеткілікті түрде жоспарланбаған

Өйткені сен екеуміздің осындай екенімізді ешкім болжай алмас еді

Бәлкім, уақыт та жараларды емдейді, бәрі ойдағыдай көрінетін сияқты

Бірақ қол кенет тоқтап қалса, уақыт жараларды емдей ме?

Айтшы, сені сыртта ешкім танымаса, сен басқа адамсың ба?

Немесе сіз ажырасқан сәттен бастап уайымдар шынымен жойылды ма?

Қарама-қайшылықтар тартады, бірақ біреу төбелессе, бұл әділ емес

Жарқырамаса, ұшқын әлі де бар ма?

Мен білмеймін

Шынымен де мені мазалайтын сұрақтар көп

Мүмкін сен де соқыр болып, мені жылдар бойы көрмеген шығарсың

Екеуміз бір-бірімізді танымайтындықтан, көзден таса, санадан тыс

Немесе біз ешқашан бөтен болған емеспіз және бұл сіз ойлағаннан басқаша ма?

Мүмкін сіз 24 ай ұйықтадыңыз

Оның шын емес екенін біле тұра оянба

«Мүмкін олар дұрыс шығар» дегеннен басқа ештеңе айта алмаймын.

Ал сенің жолың болмады, уақыт өз өшін алды

Мүмкін мен 24 ай ұйықтадым

Мен оянбаймын, өйткені оның шындық емес екенін білемін

«Мүмкін сен дұрыс шығарсың» дегеннен басқа ештеңе айта алмаймын.

Ал менің жолым болмай, уақыт өз есесін қайтарды